Tokyo Revengers X Reader

gecenin bir yarısı onları uyandırmak

MİKEY
erkek arkadaşının huzur içinde uyumasını izliyorsun, korkunç bir film izledikten sonra yapmayı hayal bile edemeyeceğin bir şey. mikey seninle olduğu ve seni her türlü hayaletten veya katilden koruyabildiği için iyi olacağını düşündün, ama beş dakika yatakta kaldıktan sonra uyuyakaldı ve şimdi yalnızsın.
"mikey, uyan" diye fısıldarken onu nazikçe sallıyorsun. uyanmadığında, sonunda sana bakmak için uyanana kadar onu giderek daha fazla sallıyorsun. “Sorun ne?" inliyor ve kollarını etrafına sarıyor. göğsüne düşüp ona bakıyorsun.
"uyuyamıyorum. filmi düşünmeden edemiyorum, "mırıldanıyorsun, mikey gülümseyip burnunun ucunu öpmeden önce sana boş bir bakış atmasına neden oluyorsun. "ben senin koruyucu bebeğin olacağım. sana hiçbir şeyin ulaşmadığından emin olabilirim, "seni ona yaklaştırmak için bacaklarını kalçalarının etrafına dolar. "o filmi hiç izlememeliydik, korkacağını biliyordum". "kapa çeneni mikey.”

DRAKEN'İN
”ken," diye fısıldıyorsun yorganı elinden almaya çalışırken, böylece ikiniz de her şeyi almak yerine onu paylaşabiliyorsunuz. sıcaklık eksikliğinden dolayı ellerin üşüdü ve arada bir titriyorsun. "ken, lütfen.”
gözleri sonunda açılır ve bakışlarınızla tanışır. ”bana sakın sabah olduğunu söyleme," diye sızlanıyor ve saati kontrol etmek için telefonuna uzanıyor. saat sabahın üçü. size verdiği bakış, bu kadar güzel bir rüya gördükten sonra bu saatte uyanmaktan memnun olmadığını söylemek için yeterlidir.
"üşüyorum ken. yorganın tamamını aldın, "diye mırıldanıyorsun ve seni sırtına çekmeden ve yorganı da üzerine koymadan önce bir süre bakıyor. "şimdi uyumaya geri dön. bir daha uyuyamazsam bu senin hatan, seni asla affetmeyeceğim." gözlerini yuvarlıyorsun ama yine de kolların onun etrafında dönüyor, o da kendi kollarının beline yapışmasına yardım ediyor

BAJİ
mutfaktan gelen yüksek seslerle uyanır. yatağın senin tarafı boş ve ilk başta sakin. belki mutfakta yiyecek bir şeyin vardır ama ya mutfakta gerçekten birini  öldürülüyorsan. o zaman yataktan kalkar ve yumruklarıyla savaşmaya hazır mutfağa koşar. buna gerek yok, sadece sen varsın.
"vay anasını. neden sabahın dördünde pişiyorsun, ”diye alnını duvara yaslıyor ve ani adrenalin patlamasından sakinleşmek için gözlerini kapatıyor. ona parıldayan gözlerle ve dudaklarında bir gülümsemeyle bakıyorsun. "uyandım ve uyuyamadım, bu yüzden yarın yememiz için kek yapabileceğimi düşündüm. seni uyandırmak istememiştim ama onları süsleyip buzdolabına koymam gerekiyor, sonra yatağa döneceğim.”
baji, kollarını beline dolamadan önce sana inançsızlıkla bakıyor. ”yatağa geri dönebilirsin baji, yakında orada olacağım," kafa derisini kaşımak için arkana uzanıyorsun ve kısa süre sonra omzuna düşen kafasıyla dokunuşunda rahatlıyor. ”sen benim ölümüm olacaksın," diye fısıldıyor boynuna tatlı bir öpücük koymadan önce.

İYİ GECELEEERRR