BERCESTE

BAŞLANGIÇLAR

Rüzgardan dolayı savrulan dallar odamın camına çarpıyordu. Her 'tak' sesinde gülümsüyordum sebepsiz. Periyod halindeki sesler hoşuma gidiyordu.Aslında düzenli olan her şeyi seviyordum.Ve ben sevdiğim şeyler için çaba göstermekten hiç çekinmem.

Anneme göre OKB'm var ama uykudan fazla süre sosyal medya kullandığından olsa gerek artık gördüğü gönderilerden bana psikiyatrlık taslamaya başlamıştı. Kafamı koltuğuma yaslanıp gözlerimi kapattım.

Herkes kadar mutsuzdum.

Umutsuzdum. Bir beklentim, beni heyacanlandıran bir şey yoktu.Hoş, olması için de bir çabam yoktu. Ama olmadığı için de içten içe söyleniyordum kendime. İnsan oğlunun en büyük hatasına tembelliğe düşmüştüm belki de.

Üst üstte attığım bacaklarımı salladım. Elimdeki kahveden bir yudum aldım. Masanın üzerinde duran küçük bir dağ oluşturduğum dağ silsilesine baktım. Cebindeki her kuruşun IQ götürdüğü zengin bebelerinin ödevlerini yapıyordum para karşılığı.. Tek zevkleri arabayla tüm gün gezmek , yediklerini ve içtiklerini göstermek. Hayır, nefret etmiyorum ya da kıskanmıyorum sadece çok zavallıca. Matrixe kendilerini fazla kaptırmış bir avuç çocuktu işte. Hem bir yönden benim işime yarıyordu işime geliyordu, cebim doluyordu.

Paraya çok ihtiyacım olduğundan yapmıyordum bunu. Yapamayacağımı söylediğimde kaşlarını kaldırıp gözlerini büyüterek 'Ya lütfen Lamia, bana yer açamaz mısın, iki katı veririm' gibi sözlerle beni ikna etmeye çalışmaları hoşuma gidiyordu .Kafamı eğip bıyık altında gülüyordum. Birinin önünde onlarla dalga geçmek çok zevkliydi işte.

Gözlüğümü komodine koyup, sırtımı esnettip yatağa girip yorganı üstüme çektim.

Yarın umarım dünden daha farklı olurdu.

Galiba çok yanlış bir şey dilemiştim.

--

Dolabımdan gerekli kitaplarımı alıp kilitledim. Sırtımı dolaba yaslanıp en sevdiğim bir diğer şey olan insanları incelemeye başladım. Kenan ve arkadaşlarının sesleri daha koridorun başından geliyordu.

Sizi Kenan'la tanıştırayım. Kendisi benim bir numaralı müşterimdir. Babası inşaat sektörünü yöneten bir adamdı. Annesi ise güzellik merkezi sahibiydi. Tek çocuktu. Doğduğundan beri bir dediği iki edilmemişti. Hayır sevmez kabul etmezdi. Tabi bu ayaklarımım benim karşımda zerre önemi yoktu. Bu güne kadar ciddi bir ilişkisi olduğunu ne duymuştum ne de görmüştüm. Klasik f-boylardan. Başka söyleyeceğim bir şey yok kendisi de pek derin bir insan değil zaten.

Beni görünce yüzündeki saçma sırıtış daha da büyüdü. Sadece ona dümdüz bakmaya devam ettim.

-Zeka küpü!

-Birbirimize lakap takacak kadar yakın olmadığım çocuk?

-Hadi ama biz iş arkadaşından fazlasıyız bence

-'Sence işte ' dedim dudak bükerek

-Her neyse tarih ödevim bitti mi?

-'Evet' dedim ve dolabımda çıkarmak için dolaba yöneldim.

-'Harikasın masama bırakırsın ' dedi ve arkasını dönüp gitti.

Ödevi yere fırlatıp 'Kenan' diye yüksek desibelde fırlattım.

-'Ya yerden alırsın bu ödevi ya da dersten kalırsın.İki seçiminde benim umrumda değil' dedim  döndüm.

Hiç kimseye tahamülüm yoktu.Hele Kenan'a hiç.

Arkamı dönmemle Barış'la karşılaştım. Muhtemelen tüm olayı görmüştü. Daha fazla oyalanmadan uzaklaşmaya başladım .Barış'la aslında çok eski bir hukukumuz vardı.Kreşe kadar uzanan. Büyüdükçe iletişimiz kesilmişti farklı ortaokullara gitmemizde cabası olmuştu.  Lise de tekrar karşılaşınca Barış'ın o oyun arkadaşım olan Barış olmadığını anlamam çok uzun zaman almadı. 'O' insanlardan biri olmuştu. Okulun en güzel kızlarından biri Hande'yle beraberdi bir süredir. Çoğu kişinin hayalindeki o gençlik aşkını yaşamışlardı ve galiba bitmişti. Ne kadar üzücü(!)

...........................................

Dersi dikkatle dinliyordum.Bir taraftanda not tutuyordum.Aynı zamanda kitaptan da takip ediyordum.Pür dikkat odaklanmış haldeyken yüksek bir pat sesi geldi.Hıçkırarak kendimi geriye attım.Hocada dahil olmak üzere herkes pencereye yaklaşmış aşağıya bakmaya çalışıyordu. Bende yerimden kalkıp cama yaklaştım.

Gördüklerimle elimi ağzıma götürmem bir oldu.Yerde yatan cansız bir beden ve etrafından ona ait olan oluk oluk kan.

YORUMLARINIZI BEKLİYORUM