4.BÖLÜM

7.3K 107 11
                                    

Barışı tebrik ettikten sonra herkes bir bir dağılmıştı
Şenay babaannede son kez bana sarıldıktan sonra hepsi gittiler
Şuan tamamen çaresizlik içinde kurtarılmayı bekliyordum

Barışın bana dönmesiyle sıkmaktan kızarmış el boğumlarıma bakmayı bırakıp ona döndüm

Barış:benim güzel karım
Diyerek bana yaklaşmaya başladı elinin yüzüyle yanağımı okşarken konuşmaya devam etti

Barış:eee karıcığım odaya nasıl çıkmak istersin yürüyecekmisin yoksa benmi kucağıma alayım

Ben sinirden titrerken hâlâ alayla sırıtarak yüzüme bakıyordu

Barış: ne nazlısın karıcığım tamam gel ben seni taşıyayım şimdiden yorulma gece uzun ;)

Alya: ne diyorsun sen ben pislik had bilmez sapık nefret ediyorum senden seninle bırak bir geceyi geçirmek aynı dünyada nefes bile almak istemiyorum nefret ediyorum senden iğreniyorum anlıyormusun nefret..

İçimdekileri kus kus bitmiyordu ben bitmiştim ama onlar bitmiyordu dediklerime sinirlendiği yüzündeki belirginleşen damarlarından belliydi ama umrumda bile değildi eğer o savaşacaksa bende galibiyet için mücadele edeceğim onu buna pişman edeceğim ve kazanan ben olacağım

Barış: benim asi karım şansını ilk günden fazla zorluyorsun sanki hı karıcığım hadi uzatma odamıza çıkalım

Alya: istemiyorum seni anlamıyormusun adamlığı organınla mı zannediyorsun sende adamlığın a' sı yokken mi

Bu sefer alayla ben güldüğümde sonumun geldiğini az çok tahmin edebiliyordum

Barış: ne dedin sen tekrar söyle

Öyle bir bağırmıştı ki tüm mahallenin duyduğuna eminim

Barış:TEKRAR SÖYLE NE DEDİN!?

Alya: dedimki ....

Daha fazlasını getiremeden beni kucağına alıp odaya çıkartmaya başladı

Barış: odamızda bol bol tekrar edersin karıcığım adamlığımı ortaya koyma vakti gelmedi mi sencede sen çok iddia atıyorsun ortaya şimdi açıklık getirirsin

Ne ara ağlamaya başladığımı bilmezken göz yaşlarım gözümden usulca akmaya devam ediyordu

Senden bir kez daha nefret ediyorum baba

Odaya geldiğimizde sertçe kapıyı kapattı

Beni yatağa fırlatıp telefonu eline aldı

Barış: dedikerimi yaptınız mı

X: evet Barış Bey nazlı hanımı evine bıraktık ev boş

Hoparlörde konuştuğu için duymuştum
Nazlı teyzede yoktu kimse yoktu korkuyla barışa dönerken telefonu bırakıp bana doğru gelmeye başladı
Hâlâ ağlarken gidebileceğim kadar geriye gidiyordum nafile

Önümde üstündekileri çıkarmaya başladığında hala sırıtarak bana bakıyordu

Tamamen soyunduğunda ona bakmıyordum eliyle çenemi kavrayıp ona bakmamı sağladı

Barış: evet karıcığım yorumlarını şimdi alalım

Barış: ne oldu az önce gayet iddialı konuşuyordun

Kafamı aşağıya çekiştirdiğinde hâlâ bakmamaya çalışıyordum ama saçlarımı eline dolamıştı bile

Alya: barış lütfen bırak yalvarırım ne istersen yaparım ama bırak

Barış: hayır karıcığım istediğimde bu yorumlarını devam ettir bekliyorum

Alya: barış lüt...

Demeden beni tekrar yatağa fırlatıp üstüme çıktı elbisenin bir kolunu düşürmüşken açıkta kalan boynumu öpüyor dudakları arada yüzüme kayıyordu

İttirmeye çalışırken ellerimi daha fazla sıkmaya başlamıştı

Barış: çok güzelsin

Alya: bırak beni Allah belanı versin bırak

Barış: şşş bağrıma karıcığım şimdiden ses tellerini yormayalım Onunda sırası gelecek

Hıçkırıklarımın arasında konuşamazken elbisemin kollarını sıyırmıştı

Daha fazla uğraşmayıp üstümden yırtıp attı

Barış:voici ma fille

Ne dediğini anlamazken daha çok boynuma gömülmüştü okadar sert ısırıyorduki nefes alamıyordum

Artık ittirmeye çalışmıyordum bile imkansızdı

Arzudan koyulaşmış gözlerle bakarken
Dudaklarıma doğru nefesini verdi

Barış: hazırmısın karıcığım....

Bölüm biraz kısa oldu ama öyle olması gerekiyordu oylamalar böyle düzenli giderse her cumartesi düzenli olarak bölüm atacağım

Oy sınırı 12

Yorum ve oylamayı unutmayın 🦋

ARVENARE§Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin