Jeongin şok olmuş bir şekilde merdivenleri izliyordu bagırmaya calısıyordu fakat bagıramıyordu...sesi çıkmıyordu sadece zorlukla nefes alabiliyordu kalbi duracak gibi atıyordu ve gözleri yeniden dolmaya baslıyordu hala bagırmaya calısıyordu ama ise yaramıyordu
****************************
Jisung:of içerdekilere bir şey olmusmudur
Chan:bir şey olmamıstır Jisung merak etme
Chan bunları söylerken kısık ve garip bir ses tonu ile konuştu onunda korktuğu bariz belliydi
Aradan 15 dakika geçtikten sonra Chan ve Jisung'ın sessizliği bozulmuştu cünkü Hyunjin arka bahçeden koşarak geliyordu Chan ve Jisung koşma seslerini duyar duymaz arkalarına hızlıca döndü.Hyunjin korkmuş bir şekilde titreyerek kapıyı actı
Chan:NOLDU HYUNJİN IYIMISIN
Hyunjin titrek bir ses ile konuştu
Hyunjin:Evin içinde bir şeyler gördüm
Jisung:Hassiktir Jeongin içerde
Chan:içeri girelim
Jisung:ama Changbinde bodrumda
Chan'ın sesi titremeye baslamıstı Hyunjin ise yere cökmüs ve duvara dayanmıstı
Jisung:Ben Jeongine bakı-
Sözü bodrumun kapısının kırılma sesi ile yarıda kalmıstı
Chan:CHANGBİN!
Changbin öksürerek çıktıgı bodrumdan sonra onların yanına yürürken yere düsmüstü Chan,Jisung ve Hyunjin Changbinin yanına koştu Chan Changbini tutarak yerden kaldırdı ve bahçeden dısarı cıkarıp Minho'yu aradı,Chan Minho ile konuşkan Jisung ve Hyunjin Changbine su vermiş ve ne olduğunu öğrenmeye calısıyorlardı Changbin suyu içip biraz rahatladıktan sonra konuşmaya basladı
Changbin:Asagısı çok fazla tozluydu zor nefes alıyordum üstten evin içinden sesler geliyordu merdiven tarafıydı oraya doğru yürüdüm bir anda bodrumun kapısı kapandı ve tozlar havaya kalkmaya basladı nefes alamıyordum dısarı çıkmaya calıstım kapı acılmayıncada kırdım
Jisung:Of ben iyice korkmaya basladım Jeongin'e bakalım
Chan telefonu kapatmıs ve gelmişti
Chan:Felix kameraları izlerken bir gölge görmüs üst katta ama bir anda yok olmuş
Jisung:Yeter ben içeri giriyorum
******************** Jeongin'den
Lütfen yardım edin Biri gelsin artık Lütfen Lütfen bagırmak istiyorum bagıramıyorum sesimi çıkaramıyorum Lütfen gelin artık
********************* Jeongin yerde durmuş kilitlenmiş ve hareket edemez haldeydi sesini cıkartamıyordu merdivenlerden inen gölge ısıgın önüne ilk adımını atınca bir anda durmuş ve adımını geri çekmişti ve arkasını dönüp yeniden yukarı doğru yürüyüp gitmişti Jeongin nefes almakta zorlanıyordu ki kapıyı Jisung'ın zorlaması ile kendini kenara doğru atmıstı hala titriyor konusamıyor,hareket edemiyor ve gözünden yaşlar akıtıyordu Jeonginin bu halini gören Jisung titrek sesle diğerlerini cagırdı
Chan:Jeongin
Hyunjin:Noldu
Onlar içeri girmisken Minho ve Seungmin gelmişti ve onların kapının önünde olduğunu gördüklerinde hemen kapıya dogru koştular
Minho:Noluyo
Jisung dolu gözler ve titrek sesle konuştu
Jisung:Jeongin...
Dedi ve Chana baktı Chan Jeongini kucaklayıp dısarı cıkartmıstı hızlı hızlı yürüyerek Felix'in yanına gidiyorlardı
Bir süre yürdükten Felix'in evine gelmişlerdi Chan Jeongini koltuğun üstüne oturtmustu Jeonginin tek hareketi dizlerini kendine çekmek olmuştu Chan ise Jeonginin ğstğne bir battaniye örtmüstü ve diğerleri ile konuşmaya baslamıstı Jeongin hala titriyordu...
************************
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
