Changbin arabadan indi ve Ucurum gibi olan kısımdaki toprak kısma yürüdü asagısı tamamen deniz ile çevriliydi Changbinin kalbi hızla atıyordu toprak alanda beklerken agacların arkasından gelen ses ile irkildi
"Changbin..."
"Jaehee?"
"Hoş geldin bebeğim"
"Bana bebeğim deme ne istiyorsun"
"Çok şey istiyorum ama istediğim şeylerden sadece birini şuan gerceklestirebilirim"
"ne istiyorsun"
"Ölmeni"
"Ne"
Changbin hızlı hızlı nefes alıp veriyordu ve kalbi hızla atıyordu titremeye baslamıstı ablasından geriye bir adım attı
"Ne oldu bebeğim korktun mu?"
"MANYAK MISIN"
Changbinin bagırısı ile arabadaki kişiler irkilmisti ve onlara bakmıstı Bangchan tam elini kapıya atacakken Minho ona durmasını ve biraz daha beklemeleri gerekebilecegini söylemişti
"Ablandan korkma"
"AZ ÖNCE BARİZ ŞEKİLDE ÖLDĞRECEGİNİ SÖYLEDİN MANYAK"
Minho 'ölmek' kelimesini duyunca az önce Bangchan'a hiç bir şey dememiş gibi arabadan atladı Bangchan ise hemen arkasından indi arkada kalan kücükler vardı sadece Jeongin hala uyuyor diğerleri ise hızlı çarpan kalpler ve soluklanmalarla dısarı bakıyordu
"Ah bebeğim yanlız gelmeye mi korktun"
Jaehee böyle deyince Minho Jaehee'nin üstüne doğru yürümeye basladı Bangchan kolundan tutup geri çekti
"Buraya birilerini getirmemeliydin"
"Ha?neden getirmeyecekmisim sana mı soracagım?"
"Oh,evet bana soracaksın"
"Neden 2× mi öldürürsün"
"Beni hafife alıyorsun Seo Changbin"
"Ne istiyorsun"
"Ölmeni..."
Jaehee bunu söyledikten sonra Changbinin kolunu tuttu Changbin ise ona bagırmaya basladı Jaehee iyice cekistiriyordu Changbinde Jaehee'yi kolundan tuttu Bangchan ve Minho Jaehee'nin üstüne gittiler Bangchan Jaehee'nin diğer kolunu tuttu ve çekti Jaehee'de Changbin'de yere düsmüstü Minho Changbinin kolundan tutup kaldırdı fakat onlar koşmaya başlayacakken Jaehee Changbini tuttu uçuruma doğru sürüklüyordu bir kolunuda boynuna almıs sıkıyordu Changbin Jaeheenin kolunu çekmeye calısıyordu ama iyice kenara yaklasmıslardı Bangchan ve Minho ise kosabildikleri kadar hızlı kosuyorlardı Minho koşarken takılarak düstü Bangchan var gücü ile Changbine doğru koşuyordu
"ÖLMEK İÇİN HARİKA BİR YER DEĞİL Mİ?"
"BENİMLE ÖLECEKSİN"
"HA? SAÇMALAMA"
"SAÇMALAMIYORUM JAEHEE"
Jaehee Changbini uçurumdan aşağı atacakken Changbin kücük bir hamle ile Jaehee'yi bırakmamıstı ama...Bu asagı düsmelerine engel olmamıstı ikiside asagı düsmüstü...Fakat gerçekten ölmüslermiydi?
Bangchan Changbin ve Ablasının uçurum kenarından asagı düstüklerini en yakından gören kişiydi yere çöktü ve ağlamaya basladı Minho Bangchanın yanına koşturdu aglıyordu telefonunu actı polise haber verdi ardından arabadaki kücüklerin koşma sesleri geldi herkes Minho ve Bangchanın yanına koşmuştu fakat Jeongin uçurum kenarına doğru kosmutu dizlerini üzerine dökerek toprak yerde kaymaya basladı Minho kalkıp Jeongini tuttu dizleri kanayan kücügüne baktı dolu gözler ile
"Merak etme bir şey olmamıştır"
Kekelemisti ve titriyordu en sonunda Minhoda Jeonginin yanına çöktü herkes onların yanına doğru yürüyordu ama sendeleniyordu herkes hep birlikte sarılıp denizi izlemişler herkesin gözlerinden yaşlar damlıyor arkadan polis sesleri geliyordu ve Bangchan konuştu
"Ona bir şey olmadı...olduysa hepsi benim suçum"
Ardından Minho büyügüne baktı
"Nasıl senin suçun Hyung,sen ne yaptın?"
"O eve 2. Kez girmek istememeliydim"
"Bizde kabul ettik ama"
"Boş ver Umarım iyidir"
Polisler ve kurtarma ekipleri sonunda gelmiş ve aramaya baslamıslardı
Herkes kalkıp dağdan asagı denize doğru inmeye baslamıstı en son Bangchan kalktı
"Özür dilerim binnie umarım iyisindir"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
