[UNICODE]
"သုတ~~"
အကျယ်ကြီးအော်ခေါ်ပြီးပြေးလာသည်မှာ နွားသိုးကြီးတစ်ကောင် ဖင်ထဲငရုပ်သီးဝင်သွားလို့ထပြေးလာသည့်အတိုင်းပင်။
"ကိုကို ခင်ဗျားအောက်ကြည့်ပြေးအုံး ရှေ့မှာ.."
ဘုန်း!
ကျောက်ခဲကြီးလို့ဆက်ပြောမို့တောင် စကားမဆုံးလိုက်ချေ။
"အ! အောင်မယ်လေး သေပါပြီကွာ ! ဟ ခွေးချီးတွေရောပေကုန်ပြီ အားးးးး"
"ဟိတ် ကိုကို ကိုကိုရေ ! ကိုကိုဘာဖြစ်သွားသေးလဲဟင် ဘယ်နားနာသွားသေးလဲ ဟင် ဟင်"
လဲကျသွားတဲ့သူ့ဆီကိုပြေးလာရင်းပါးစပ်ကလည်းပွစိပွစိရွတ်နေတဲ့သူ့ရဲ့မြတ်နိုးရာလေးသုတ။သုတကိုမြင်မှငိုချင်သွားသည်။
"အီးးးဟီးး သုတေလးရေ့ ကို့ကိုကြည့်ပါအုံး ဗြဲ~~"
"ကိုကို လူတွေအများကြီးနဲ့ကိုဘာလို့ငိုနေတာလဲ မရှက်ဘူးလား ကိုကိုထတော့ လာ ရေသွားဆေးမယ်"
"သုတ~အင့်..ရွှတ်..ခွေးချီးတွေပေကုန်ပြီလို့လက်မှာ ခွေးချီးတွေလို့ အီးး"
ကိုကိုပြောမှလက်ကိုကြည့်မိသည်။ဟုတ်ပ သူလဲကျတုန်းကလက်ထောက်လိုက်တဲ့နေရာမှာခွေးချီးပုံရှိတယ်ထင်တယ်။ကိုကို့လက်မှာ ခွေးချီးတွေ အဟိ😂
"အဟိ"
စိတ်ထဲမှာကြိတ်ရယ်နေတာကိုအပြင်မှာပါအသံထွက်သွားမိသည်။
"သုတ! ကို့ကိုရီနေတာလား သုတက"
"အယ်..မဟုတ်ပါဘူး။ လာ လာ အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ် သွားမယ် လာ"
ဒီလိုနဲ့ပဲ သုတတစ်ယောက် သူ့ရဲ့ခွေးချီးပေရည်းစားလေးကိုအိမ်ပြန်ပို့လိုက်ရပါတော့သည်။
~~×~~
"ကြားလို့မှကောင်းကြသေးရဲ့လားကွာ ဟမ် ကြီးကောင်ကြီးမားနဲ့မှောက်လျက်လဲပြီးခွေးချီးပုံလက်ထောက်မိတယ်လို့ တောက်စ်! "
"ဟုတ်ပရှင် ဒီလောက်လူတွေအများကြီးရှိတဲ့ ပန်းခြံမှာမှဖြစ်ရတယ်လို့။ ဒီရပ်ကွက်အကြောင်းလည်းမသိတာမဟုတ်ဘူး ။ အတင်းအဖျင်းပြောတဲ့နေရာမှာဆိုပထမ။ ချီးတစ်တုံးပါရင်တောင် သူတို့ပါးစပ်ထဲကစကားထွက်လာရင် သုံးတုံးလောက်ဖြစ်သွားရော"
