Dema Ve Liya / Texting

0.3

Dema; Liya, uyanık mısın?

Liya; Sen yazana kadar uyuyordum.

Liya; Ne oldu?

Dema; Size gelebilir miyim?

Liya; Bir daha böyle bir şey sorarsan tokatlayacağım seni.

Liya; Kahve yapıyorum sana, çabuk gel.

Liya; Dikkat et. (02.34)

Dema üzerinde ki ince kot ceketi tekli koltuğun üzerine bıraktı. Arkadaşının odasından çıkılan terasa çıkıp bulduğu puf koltuğa kelimenin tam anlamıyla kendini bıraktı.

Liya sarı saçlarını dağınık bir topuz yapmıştı, ama onun dağınık topuzu bile Dema'nın günlerce uğraşıp yapacağı topuzdan daha güzel duruyordu.

Sarışın kız elinde ki kahve bardağını Dema'ya uzattı, sonra yanında yerleşti.

"Annen mi?"

"Annem."

"Konu şey mi?"

"Evet Liya, konu benim. Konu benim ben oluyor olmam."

Liya derin bir nefes aldı, başını arkadaşının göğüslerine yasladı. Öyle bol giyiniyordu ki arkadaşı, bazen onun göğüslerinin varlığını unutuyordu. Bir anlığına ne hakkında düşündüğünü fark etti, yanaklarının yandığını hissediyordu.

Hava karanlık olduğu için şanslıydı, Dema bunu fark etmeyecekti.

"Elbet bir gün kabul edecek, kızısın sen onun."

"Senin bir çocuğun olsa, eşcinsel olmasını ister miydin?"

Liya daha önce hiç düşünmediği bu soru karşısında bir an afalladı, düşünmek için kendisine bir kaç saniye verdi.

"İstemezdim." dedi bir anda. Arkadaşının sert bakışlarını yüzünde hissederken gökyüzünde ki uçağın ışıklarını izledi.

"Bok gibi bir dünyada yaşıyoruz, rahat bırakmazlardı onu. Hayatını elimden geldiğince mükemmel yapardım, ama dışarısı ona öyle davranmazdı eminim."

Dema, arkadaşının dediklerini sessizlik içinde dinledi, sonra onu kendine daha fazla çekerek kollarını beline sardı.

"Koduğumun dünyası."

mide:')krampları:')yaşamaktan:')bıktım:')