Dün gece ara sokağa çizdiğim duvar resminin fotoğraflarını çekmek için ara sokağa girdiğimde biraz şaşırdım. Sarı saçlı bir çocuk yere oturmuş çizdiğim resme bakarak ağlıyordu. Küçük kardeşimin ölümünden sonra ağlayan her insan benim için daha önemli olmuştu. Bu yüzden hemen gidip karşısına oturdum. Çok güzel çilleri vardı. Sokak lambasının turuncu ışığından görebildiğim kadarıyla çok hoş bir yüze sahipti. Benim oturmam onu biraz şaşırtmıştı. Galiba. Elini yavaşça cebine attı. Ve bi anda bana bi çakı doğrulttu.
"PARA İSTİYORSAN VERECEK TEK Bİ KURUŞUM YOK SORUN ÇIKMADAN KAYBOL BURADAN!"
Ondan gelmediğini düşündüren kalın ve erkeksi sesiyle bağırınca biraz fazla irkildim ve geri kaydım.
"Ben şey sadece yardım,yardımcı olmak istedim kötü bi niyetim yok."
Neredeyse tüm sesim götüme kaçmış gibi ince ve çekingen konuşmuştum. Sesim normalde bile biraz nasıl desem bir erkeğe göre daha zarif ve yumuşakken şimdi gerçekten korkunca tam bi kız sesi gibi çıkmıştı. Napiyim gecenin bu saatinde çocuğun biri bana bağırmış ve bıçak çekmişti. Bıçaklardan ve bağıran insanlardan korktuğum gerçeği beni daha çok geriyordu.
"Korkuttum mu?"
Gözlerini kısıp düşük bir sesle sorunca yavaşça başımı evet anlamında salladım.
"Ben bıçaklardan ve bağıran insanlardan çok korkarım. Ve ağlayan insanlar benim hassas noktam o yüzden sana yardımcı olmak istedim. Rahatsız ettiysem özür dilerim."
Dedikten sonra hemen ayağa kalkıp uzaklaşacaktım ki kolumdan tuttu.
"Gidecek misin?"
"Gitmemi istemiyor musun?"
"Yardımcı olmayacak mısın?"
"Yardıma mı ihtiyacın var?"
"Biraz... fazla ihtiyacım var galiba."
"Peki. Anlat bakalım ufaklık dinliyorum."
"Kalacak bi evin var mı?"
Bu nasıl bi soru. Gözlerimi devirdim.
"Sokakta yaşamıyorum."
Dedim. Garip bişey geliyor hissediyorum.
"Misafirin olabilir miyim?"
Tamam. Bu kadarını beklemiyordum. O bir yabancı ve güvenemem ama küçük bi çocuğu sokakta bırakmak pekte mantıklı gelmiyor. Hem belki psikiyatri(inş doğru yazmışımdır) doktoru'nun dediği gibi yanlızlık bana iyi gelmiyordur ve bu çilli çocuk bana iyi gelir. Yani umarım...
______________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_______________________________ Biraz sıkıntılı bi dönemdeyim ve aklıma gelen bu kurguyu yazmak istedim okunur mu okunmaz mı bilmiyorum. Ama zaten okunması için değil içimden geldiği için yazıyorum. Uzun zamandır çok ciddi hissettirdiği için türkçe kalvye yerine ing klavye kullanıyordum yazmak için türkçeye geçince garip geldi sksksksks. Neyse eğer burayı okuyorsanız düşüncelerinizi belirtmekten çekinmeyin lütfen. İlk defa kurgu yazıyorum hatalarım olabilir özür dilerim. Bu kadar ne yazabilirim ki başka dkskskskskss.<333
