poyrazın önünden çekilip kutay hoca seni ve keremi çağırıyor dedim oda yüzüme bile bakmadan gitti bende sınıfa gidip keremi alıp kutay hocanın yanına getirmişdim.
kutay hoca bir kaç şey konuştuktan sonra hepimizi serbest bırakmışdı bugün herşey o kadar kötü geçmişdiki sahi ben neden poyrazla konuşmuyorum diyip onların gurubunun yanına geldikten sonra
- poyraz bi gelebilirmisin?? oda
- hayır dedi açık ve net o hayırı onun biryerlerine sokardımda neyse
- önemli
- banane dedi ne kadar soğuk kanlı bir çocuk ya diyip sınıfa gidip çantamı alıp okulun tam çıkışından çıktıktan sonra annemi ve babamı gördüm bizim yakışıklı kutay hocayla konuşuyorlardı annem beni görünce süpriz diye bağırdı şuan ona o kadar ihtiyacım vardı ki ama onunla bu konuları konuşamazdım
- anne baba 1 haftalığınıza gittiğinizi düşünüyordum
- ne o beğenmedinmi biz geldik sen gidiyorsun ama biz bodrumdaki yazlığımıza geliriz ordanda senin yanına yani seni boş bırakmıyıcaz diyip sarıldı.
..............
5 dk da eve gelmişdik tam kapıdan girereceken annen
- kızım bi sorunmu var dedi bende hayır diyip odama çıkıp kapımı kilitledim, böyle bi yalanı hangi cüretle söylerse bu konu annemin yada babamın kulağına giderse mahvolurdum. açıkcası halil sezai nin git ( tavsiye ederim harika şarkı) şarısını dinlemeye başlamıştım ki annem kapıya vurup misafirlerimiz var kızım aşağı in depresyonunu sonra yaşarsın bu arada olanlardan haberim var dedi o an şoka uğradım kim söylemiş olabilirki diye düşünerek aşağı salona indim mavi gözlü sarı saçlı ve kumral saçlı bir adam vardım hoşgeldiniz filan dedikten sonra telefonuma mesaj geldi
sude:müsayitsen dışarı çıkalımı??
bu sudeyi sevmişdim neden bilmiyorum ama miradan bile daha yakın gelmişdi.
babamdan zar zorda olsa izin ala bilmişdim hemen sudeye mesaj atıp geliyorum dedim odama çıkıp ne giyceğime çok kararsız kalmıştım sonra ( multimedyadaki kız da eda) elbisemi vs. işlerimi bitirip sudeyi aradım
- alo sude
- efendim kanka
- ben hazırım nereye gidiyoruz adres ver
- ben kapıdayım gel hadi
- tamam diyip evden çıktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bitti mi hikayemiz?"
JugendliteraturBelki dünya için önemli olmayabilirsin ama, Biri için dünyalar kadar önemlisin. Şimdi daha iyi anlıyorum ki, Nefes almak değilmiş yaşamak, Ateşlerde yanmak gibi birşey, Seni severken sensiz olmak. Özlemle özlenmektesin, Sen , özlemlerin içinde en ço...
