រឿង: សរសៃប្រសាទ 🔥👿 [ ចប់ ✅ ]

សរសៃប្រសាទ🔥⚠

                        ភាគបញ្ចប់

+ ត្រឡប់មកកាន់បច្ចុប្បន្ន

     ជុងគុកបានដួលសន្លប់ទៅលើឥត្ឋ រាងកាយមាំមិនកម្រើក គេកំពុងតែនៅក្នុងការស្រមើលស្រមៃ ។

     ថេយ៉ុងដែលកំពុងនៅលើសាឡុងឃើញ អោកាសល្អ មួយសន្ទុះហើយមិនឃើញជុងគុកដើរមកវិញក៏សម្រេចចិត្តរកវិធីរត់គេចពីទីនេះម្តងទៀត ។

ព្រូស...... រាងកាយតូចធ្លាក់ទៅលើឥដ្ឋ រាងតូចព្យាយាម ចុះពីលើសាឡុងដោយរំកិលខ្លួនយឺតៗ ក្នុងចិត្តភិតភ័យខ្លាចអ្នកម្ខាងទៀតមកទាន់ បេះដូងលោតកន្ទាក់ញាប់ៗ ។

     កាយតូចព្យាយាមរំកិលខ្លួន លឿនបំផុតតាមដែរអាចធ្វើបាន ភ្នែកក្រឡេកឃើញទូរស័ព្ទដែលទុកចោលនៅលើតុ អាហារ ។ ថេយ៉ុងក៏នឹកឃើញគំនិតតេទៅ ប៉ូលីសមកអោយជួយខ្លួន ថេយ៉ុងព្យាយាមវាទៅរកទូរស័ព្ទនេាះដល់ពេលដល់ក៏មិនអាចយកបាន (អត់ដៃ អត់ជើង ) ថេយ៉ុងនឹកឃើញក៏យកមាត់ទៅខាំឈើរាងវែងមួយ គៀរៗទូរស័ព្ទដែលនៅលើតុ ។

  ទីបំផុតថេយ៉ុងក៏ធ្វើបានសម្រេចទូរស័ព្ទធ្លាក់ចុះមកក្រោម បានប្រើមាត់ចុចបើកទូរស័ព្ទនេាះ ថេយ៉ុងញញឹមយ៉ាងសប្បាយចិត្តព្រេាះខ្លួនអាចធ្វើបានហើយ ។
       បន្ទាប់មកក៏ឃើញថាទូរស័ព្ទនេាះជាប់ passwordហើយ តែវាមិនអីទេ ទេាះមិន Loing ទូរស័ព្ទក៏អាច callបានដែរ ថេយ៉ុងព្យាយាមបើដៃដែលគ្មាន ម្រាមអូសអេក្រង់ទូរស័ព្ទចូលកន្លែង call ។ 

  ដៃគ្មានម្រាម ព្យាយាមចុចលេខប៉ូលីស វាចុចខុសលេខរហូត តែថេយ៉ុងមិនបេាះបង់វាឡើយ នៅតែបន្តព្យាយាមចុច។

តឹបៗ....  សម្លេង សម្រើបជើងកំពុងតែដើរមក

  ថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់ចុចញាប់ឆ្មេរ ..បេះដូងលោតខុសចង្វាក់ ញើសហូរស្រស្រាក់  ។

   តឹបៗ  ..តឹប... សម្លេងសម្រើបជើងកាន់តែដើរមកគៀក

  ថេយ៉ុងចុចយកៗ ...អារម្មណ៍ពេលនេះសឹងតែយំទៅហើយ។

      តឹបៗ.......ៗ.....  ទីបំផុតសម្លេងសម្រើបជើងក៏មកដល់ ជុងគុកសម្លឹងមើលថេយ៉ុងដែលអង្គុយលើសាឡុងតាមធម្មតា ។ ភ្នែកក៏ក្រឡេកឃើញទូរស័ព្ទខ្លួននៅលើឥដ្ឋ ជុងគុកក៏សម្លឹងមើលមុខថេយ៉ុងហាក់ដូចជាសង្ស័យថាជា ថេយ៉ុង តែជុងគុកក៏បំភ្លេចគំនិតនេះចោលវិញ និងដើរទៅយកទូរស័ព្ទដាក់លើតុវិញ  និងដើរត្រឡប់មករកថេយ៉ុង។