Pay Back With A Twist(Casnoviel Series #1)

Kabanata 2

Expect some wrong spellings/typos

Finding Secretary?

Serenity pov

Kanina ko pang iniisip kung tatawag bako or hindi kasi naman kinakabahan ako dahil baka ipabarang nya nalang ako bigla pag nag apply ako at di kami nagkasundo sa isang bagay jusko.

Pero kung hindi ako tatawag sayang ang opportunity at wala nang chance na umangat kami sa buhay.

Sige na nga mapilit konsensya ko eh kaya tatawag ako.

Ring...ring...📞📞📞📞📞📞

Eh?bat naman ang tagal...may natanggap na ba or ano?

"hello this is Casnoviel Architecture Corp?"saad nang nasa kabilang linya

"Ahh...ehh hello gusto ko po sanang mag apply"saad ko dito at sabay hawak sa aking dibdib dahil sa kaba

"Bilang secretarya po ba maam?"saad nito

"o-oo bilang sekretarya"saad ko sa kanya na may pagkautal

"Ah s-sige po maam...dalhin nyo nalang po ang resume nyo para mainterview na kayo kaagad"saad nito sakin.

Bat naman nauutal to, parang tanga ems.

Interview agad!?

"S-sige po salamat uli"saad ko dito at ibinababa na ang telepono.

hinanda ko na lahat nang gamit at mga bagay na dadalhin ko papuntang maynila at aalis na din ako bago pa mag alas cinco nang umaga.

Hindi medjo kalayuan ang manila dito sa laguna, sasakay ka lang nang bus o kaya naman mag aarkela ka nang tricycle.

"Jamie aalis na si ate bukas, mag pakabait ka kay ate sheena mo ha, pag aaralin ka daw nila at ang gusto ko ay pag igihin mo okay?"saad ko dito at niyakap

Sa totoo lang mahirap ang iwan sya dito lalo na at may sakit sya pero kung sasayangin ko ang opportunity na to mamamatay kami sa gutom at baka kung saan nalang kami pulutin pag nagkataon.

"Ate...mag ingat ka don ha, sabi ni tiya mercy mahirap at delikado sa manila lalo na madaming holdaper at magnanakaw don ate"saad nito na may halong pag aalala sa akin

"Ano kaba sa sobrang tapang nang ate mo may magtatangka pa ba sakin?syempre wala malakas to no tignan mo"saad ko at pinakita ang mga muscle sa braso ko na kahit wala naman akong muscle.

"Ate naman eh...seryoso po ako, mag iingat ko don ha at ipangako mo na babalik ka dito at ipapaaral moko sa magandaaaaaang school" saad nito at ngumiti

"Oo naman, pangako ni ate mo yan sayo, hinding hindi ko sisirain"saad ko dito at yinakap sya

Naiiyak ako that time, mahirap man na iwan sya pero wala akong magagawa, para samin din naman

KINABUKASAN

Dumating na ang pinakamasakit na araw na kung saan lilisanin ko na ang laguna pati ang pag walay ko sa aking kapatid.

"Hooooo... FIGHTING SERENITY KAYA MO TO IKAW PA FIGHTING?!"

Sa kalagitnaan nang aking biyahe nandito na ko sa edsa inangyan malaki nga ang manila.

Sa pagaakala ko maliit lang ang maynila ngunit napanganga ako sa sobrang laki at ganda, maraming tao, empleyado, may mga jeep, kotse, bus at kung ano ano pang sasakyan.

Malaki nga ang manila sa pag aakala ko.

"Tngina naman!"sigaw ko nang matumba ako sa gilid nang kalsada