Ο κολλητός του αδερφού μου!💘

κεφάλαιο 22

Ανοίγει πόρτα και...

Ένας ωραίος και συγχρόνως γνώριμος άντρας έφερε την παραγγελία μας

Αντρ: Γειά σας

?: Γειά σας η παραγγελία σας

Αντρ: Πόσο κάνει

?:12,60

Β: Κάτσε σου φέρνω εγώ λεφτά

?: Βασιλική?

Τον κοιτάω λίγο περίεργα

?:Ο Νίκος είμαι δεν με αναγνώρισες?

Β:Αααα Νίκο χίλια συγνώμη...δεν σε γνώρισα άλλαξες πάρα πολύ

Ν: Λοιπόν δεν χρειάζεται να πληρώσετε σας τα κερνάω

Β: Όχι όχι

Ν: Ωραία τότε πάρε τον αριθμό για να κεράσω καφέ

Β: Εντάξει... ευχαριστούμε γειά σου

Ν: Γειά και χάρηκα

Αντρ: Κατάκτηση ακόμα δεν χώρισες?

Β: Άντε παράταμε καλή σας όρεξη

Στελ: Κάτσε φάε

Β:Δεν θέλω

Στελ:Δεν σε ρώτησα είπα ΚΆΤΣΕ ΝΑ ΦΑΣ ΤΏΡΑ ΕΊΠΑ

Β:θα ξεράσω...

Στελ: Φάε μην ψάχνεις δικαιολογία

Β:Πωωω

..................

Β: Ορίστε έφαγα εντάξει τώρα?

Στελ:Μια χαρά

Β: Αντίο σας

Αντρ:Θα πας στον Νίκο σου?

Β:Δεν είναι ΜΟΥ!

Αντρ:Αν θέλουμε το πιστεύουμε!

Β:Δεν αντέχεσαι ρε άνθρωπε έλεος πια

Αντρ: Εσύ δεν αντέχεσαι από την ώρα που χωρ...

Ήταν ανάγκη να το αναφέρει?

Στελ: Σκάσε ρε μαλάκα

Αντρ:Ωχχ βασιλική?...

Τρέχω πάνω στο δωμάτιο μου, κλειδώνω πόρτα και ξεσπάω σε κλάματα... παίρνω τηλ την Κωνσταντίνα...

Κωνστ: Έλα?

Β: Έλα σπίτι μου

Κωνστ:Δεν μπορώ τώρα

Β: Καλά

Κλείνω την κλήση μου με την Κωνσταντίνα και πέρνω την Στεφανία

Στεφ:Ναι?

Β: Έλα σπίτι μου

Στεφ:Εμμμ...δεν μπορώ τώρα να έρθω σε 2 ωρίτσες?