Tamam tamam kendime gelmem gerekiyor artık. Hem yalnızlık diye yakınıyorum hem tersliyorum güzelim çocuğu. Delirmiş olmalıyım.
Dersler bitmişti. Sokakta elimde kahveyle tek bendim. Usul usul yürüyordum. Karşıma biri çıkmıştı, bir an duraksadım. Tamam tanıyordum ben bunu. Bu bizim okuldaki. Adını hatırlamıyorum. Tamam, tamam, hatırladım bu Furkan Akyıldız. Ama onda bu sefer bir gariplik vardı. Sarhoş muydu bu? "Selam Ayda yok, Ara bu de değil, Ana mı yohsa Ada Ada hatıyladımsı bir şey işte." dedi, ben tabi bir kahkaha bir kahkaha. Tamam normal dede çok komik ama bu hali başka. Birde Gece'nin sevgilisi. Gece benim arkadaşım, daha doğrusu arkadaşımdı. Çok severiz birbirimizi, daha doğrusu severdik. Son 1 hafta oldu her şey. Onun yanından gittim.
Bir süre sonra 'Lan o sarhoş ne yapacak o tek!' dedim ve arkamı döndüm. Dönmez olaydım. Yine bir kaç sarhoş vardı. Ama ellerinde BIÇAK! Bana doğru geliyorlardı. Ben ise yavaş yavaş geriye gidiyordum ki; sarhoşlar arkama baktıklarında gözleri açıldı. Sonra kaçmaya başladılar. Bende arkama baktım ama kimse yoktu.
