De Twilight Saga: de terugkeer

Hoofdstuk 1

Honger, alleen maar honger dat is wat ik voel als ik mijn ogen open doe. Ik moet er nog steeds aan wennen, elke keer als ik door het dorp rijd moet ik mijn ogen even dicht knijpen. Ik ben bang dat ik iemand uit het dorp zal bijten ,een mens, Charlie , dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Snel doorrijden naar Edward dan maar. Ik heb net boodschappen gedaan voor Renesmée, dat was ook een hele beproeving, ik moet echt jagen als ik thuis kom.

"Kom je naar huis, Bella?", hoor ik in mijn hoofd, het is Edward. Door de band die we al hadden toen ik nog mens was, hebben wij onze krachten samen ontwikkeld. Doordat Renesmée kwam, kunnen we nu met elkaar praten in ons hoofd, omdat we nu nog meer verbonden zijn. Veel gesprekken gingen over niks, de gesprekken die ergens over gingen, gingen over Renesmée, ze is nog steeds niet veilig en we maken ons altijd zorgen over haar.

Als ik thuis kom staat Edward al buiten op me te wachten, hij heeft een zorgelijke en toch geïrriteerde blik in zijn ogen en ik zie meteen dat er iets mis is. "Wat is er?", vraag ik bezorgd en ik sta binnen een halve seconde bij hem. Voordat Edward mijn vraag kan beantwoorden komt Alice al naar buiten. Ze zegt: "Renesmée is ziek, Jacob is nu bij haar". Nu snap ik ook de boze blik van Edward, waarschijnlijk kan Jacob zijn gedachten niet zo goed voor zichzelf houden. "Schatje, je weet best dat hij Jacob het niet zo bedoeld". Ergens diep van binnen voel ik ook een beetje boosheid, maar ik weet hoe lastig het is om iemand te vergeten waar je zo veel van houdt, dat had ik ook met Edward. "Kom je Bella?", vraagt Alice "Renesmée wil je graag zien".

Ik loop samen met Alice naar boven en Edward loopt achter ons, ik ben heel erg bezorgd en Edward  voelt het aan. Ik wil net de gang op rennen als Edward me tegen houdt, "Bella, doe rustig adem in en uit, maak je niet te veel zorgen Carlisle maakt haar echt weer beter en we moeten haar niet bang maken" zegt hij en ik knik. "Jij mag ook wel wat rustig doen, probeer Jake's gedachten nou te negeren" Hij heeft wel gelijk ik moet me niet te druk maken, straks wordt Renesmée nog bang en dat wil ik niet.

Als ik boven kom in het huis van de Cullens, nu ook mijn huis, ligt Renesmée in bed, Jacob zit op een stoel naast haar en kijkt naar haar. Renesmée is pas twee jaar oud, maar doordat ze half-mens, half-vampier is, lijkt het nu alsof ze twaalf is. Ik loop naar Renesmée en buig mijn knieën, zodat ik op ooghoogte ben. Haar ogen gaan langzaam open, "Mama" zegt ze en ik antwoort: "Ja, ik ben hier, hoe gaat het?". Renesmée kijkt me aan en zegt: "mijn keel doet heel veel pijn mama, mag ik wat water?", "Natuurlijk" zeg ik en ik sta op en loop door de deur naar de badkamer.

In mijn hoofd hoor ik Edward tegen me praten, "ik kan me straks echt niet meerinhouden met Jacob ,die zo denkt over Renesmée!" Zegt hij. Ik denk dat hij samen met Carlisle naar boven loopt, want anders zou hij het wel hardop zeggen, Carlisle vindt dat we de band tussen weerwolven en vampiers goed moeten houden en wil daarom ook niet dat we onaardig doen tegen Jacob. Jacob komt hier sinds ik ben bevallen van Renesmée minimaal twee keer per week, maar het liefst komt hij elke dag.

Ik loop weer terug naar de kamer van Renesmée en ik had gelijk, Edward en Carlisle zijn nu ook in de kamer en Carlisle onderzoekt Renesmée, Alice is vertrokken. "En weten jullie al wat het is?" vraag ik met een bezorgde ondertoon in mijn stem. "Ze heeft de griep, maar bij haar is het iets heviger, doordat ze zo snel groeit moet het immuunsysteem sterker worden." zegt Carlisle. "En wat betekent dat?" vraag ik. "Ik denk dat het over 3 dagen wel over is." antwoord Carlisle en ik haal opgelucht adem, ik hoor Edward naast mij hetzelfde doen. "Edward, ik wil Renesmée niet alleen laten, maar ik moet echt jagen!" zeg ik in mijn hoofd. Als antwoord buigt Edward zich naar Renesmée en zegt met een kleine aarzeling in zijn stem : "Mama en ik gaan even jagen, je kunt Jake of Carlisle roepen als je iets nodig hebt". "Ik blijf hier wel" zegt Jacob snel, Edward trekt een moeilijk gezicht en loopt de kamer uit, ik zeg: "Kom je ons halen als er iets ergs is?". "natuurlijk!" antwoord Jacob en ik loop achter Edward aan.

Edward en ik lopen samen naar beneden en het huis uit, ik zeg: "ik ben al de hele dag in het dorp geweest, nu heb ik echt honger, je moet me echt nog een keer leren hoe jij dat deed, toen je naar school ging." "Dat adem-dingetje werkt niet zo goed bij mij denk ik" Edward lacht en we rennen samen het bos in.

We doen een wedstrijdje hard rennen, ik verlies ze altijd, maar het is leuk om Edward zo gelukkig te zien als hij heeft gewonnen. Ik hoor overal de vogeltjes fluiten en de bladeren ritselen, heerlijke geluiden. Toen ik nog mens was hield ik al van het bos en eigenlijk alle natuur, maar sinds ik vampier ben ben ik het liefst de hele dag op jacht en stuif ik door het bos. Ik vind het nog steeds lastig om geen mensen te bijten en soms gaat het bijna mis, maar ik leer me steeds beter te beheersen. Omdat ik er nu voor eeuwig uit ga zien alsof ik 18 ben, ga ik de komende honderd jaar niet naar school, ik moet mijn dorst leren beheersen en de mensen die mij kennen moeten weg zijn, daar heb ik het best wel lastig mee, vooral mijn familie. Als ik jaag heb ik het gevoel alsof al mijn nare gevoelens worden weggezogen en de tijd heel even stil staat.

Edward en ik rennen samen zo ver mogelijk het bos in, maar opeens blijft hij stil staan. "Wat is er?" vraag ik en ik kijk Edward bezorgd aan, zo heeft hij nog nooit gedaan. "We zijn niet alleen, ik hoor een andere gedachte" zegt hij en ik kijk hem verbaasd aan. "ja, maar, wat.." zeg ik, ik wil van alles tegelijk vragen en kom niet uit mijn woorden. Voordat ik echt iets kan zeggen sprint Edward weg en ren ik er snel achteraan. Terwijl we rennen vraag ik of hij weet wie het is of wat, hij kijkt me aan en zegt: "een nieuweling, onze soort".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vonden jullie het leuk?? Ik probeer snel door te schrijven, maar ik heb het momenteel sruk met school, over twee weken heb ik vrij van school. Vergeet niet het hele hoofdstuk nog een keer te lezen ik heb wat stukjes veranderd. reageer alsjeblieft voor ideeën en vote.  Veel plezier met verder lezen.

xx Tess