RICA'S POV
Hanggang ngayon hindi parin ako maka move-on sa nangyari kahapon. Juskoow! halos pumutok and ovaries ko sa kahihiyan. Ikaw ba naman, mangyari sayo yun. Sa tingin mo hindi ka mahihiya.
Pero kasalanan rin naman yun nung epal na lalake, kung hindi sya nag matigas na mag stay dun at sumunod na lang siyang umalis siya, edi sana hindi ako natalisod at nahulog sakanya. Antanga nya eh, harang harang kasi sya sa akin. Siya talaga may kasalanan neto!
"Kainis talaga!" sigaw ko sa loob ng kwarto sabay gulo sa buhok ko.
Pinag-iisipan ko ngayon kung papasok ba ako sa school, o pansamantala muna akong umabsent dahil talagang hindi pa ako nakaka move-one since kahapon.
Wala akong pakelam kung pag linisin ako ng 1 linggo, bahala na lang si batman kung anong mang yayare.
Nag dadalawang isip parin ako kung papasok ba ako o hindi, pero nakakagutom rin pala ang pag-iisip kaya naman naisipan ko na munang kumain. Kaya bumaba ako sa may kusina, at nakita ko dun si mama.
"Lalalal~laalalaaa~la- Ay Juskopo!" bigla nalang napasigaw si mama nung bigla akong nakita.
"Bakit ma? may problema ba?" tanong ko kay mama.
"Ano ka bang bata ka hah! ginulat mo ako. Bakit ang aga mo atang magising ngayon huh?" sabi ni mama habang ang kamay nya ay nasa may dibdib, malapit sa puso.
"Eh kasi po ma, nagugutom na po ako eh. Ano po bang almusal ko?" sabi ko kay mama, ayokong sabhin sa kanya na nag dadalawang isip ako kung papasok ba ako o hindi. Mamaya dakdakan nya ako T-T
"Sige mag hintay ka dyan magluluto na ako"- mama
Natapos na akong kumain lahat lahat, hindi pa rin ako sure kung papasok ako -.- Nako.
So napag isipan ko na at................................... Okay papasok pa rin ako, baka kasi may ipagawa sa akin. Bahala na, wag na wag lang mag papakita yung lalaking yun kundi badmood na ako kagad -.-
Sinimulan ko ng maligo dahil 7:00 na at baka malate nanaman ako. Juskoow patong patong na parusan ang dadatnan ko kung ganun. Nag muni muni muna ako sa c.r para mawala yung bad vibes.
Pagkatapos kongmaligo agad na akong nag bihis, inayusan ko na ang sarili ko di tulad ng kahapon na muka akong sabog.
