"နွေမာေရပြီးတော့မှာလား"
"ပြီးပါပြီကိုကြီးမင်းမောင်ရယ်"
"အေးပြီးရင်လည်းလာ နင်ကြာေနတာနဲ့ ဒေါ်လေးမေ ကဆေးသွားပြရမှာမဟုတ်တော့ဘူး"
ဒီနေ့မနက်၉ နာရီလောက် ဒေါ်လေးမေကိုမြို့ကဆေးရုံစီဆေးသွားစစ်တာဖြစ်တယ်။ဒေါ်လေးမေကခေါင်းမူးတယ်ခဏဏပြောနေတာကြာပြီး။ဒါတောင်ဆေးစစ်ဖို့ကိုမနဲပြောယူရတယ်။ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးမင်းမောင်ရယ်စိုပြီး ကြိတ်မှိတ်နေတာ
Time skip...
"ကဲရောက်ပြီဗျာ ဒေါ်လေးမေခံစားရသမျှဆရာဝန်ကိုသေချာအကုန်ပြောပြနော် မပြောပဲမနေနဲ့"
"အေးပါမင်းမောင်ရယ်နင်ကလည်းငါကလေးမဟုတ်ပါဘူး"
"ကလေးမဟုတ်လို့ပြောတာပါဒေါ်လေးကတစ်ခုခုစိုစိတ်ထဲပဲထားလို့"
"အေးပါဟယ်"
"ဒီမှာရှင့် လူနာဒေါ်မေသင်းရဲ့အသိလားရှင့်"
"ဗျာ. ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ပါတယ်ကျွန်တော်ဒေါ်လေးရဲ့တူပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ရှင့် လူနာရဲ့အခြေနေကို ဒေါက်တာကရှင့်ကိုဆွေးနွေးပြီးပြောပြမှာပါကျွန်မနဲ့ဒေါက်တာစီလိုက်ခဲ့ပါရှင့်"
"အော်ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျာ့"
"မိေနွတစ်ယောက်ထဲဆိုဖြစ်မှာမဟုတ်လို့ဒေါ်လေးမေကသူ့ကိုခေါ်ခိုင်းလိုက်တာထင်တယ်"
"ဒီကဒေါ်မေသင်းရဲ့အသိလားခဗျ"
"ဟင်.. ဒီအသံ... သူနှလုံးခုံသံတွေကိုဗျောင်းဆန်သွားစေတဲ့အသံလေး"
မင်းမောင်ဒေါက်တာရဲ့အသံကိုကြားပြီးဒေါက်တာမေးတာဖြေဖို့မော့အကြည့် မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာကြောင့် မင်းမောင်ထက်ပြီးအံ့ဩသွားရပြန်တယ် ဟင်.... ညီ.... သူရှေ့မှာမြင်နေရတဲ့သူက သူသိပ်မြတ်နိုးရတဲ့အနှစ်နှစ်အလလစောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ ညီ.....လား။ သူ့ရင်ဘတ်ထဲကအကောင်ပေါက်ကလည်းခုန်နေတာမှအပြင်ဘက်ကိုပေါက်ထွက်တော့မလို..မင်းမောင်ဒေါက်တာမျက်နှာလေးမြင်ပြီး ဘာမှမပြောနိုင်အောင်ပင်...
"ဒီမှာခဗျ!!လူနာဒေါ်မေသင်းရဲ့ အသိလားလို့ခဗျ!!"
"ဗျာ' ဗျ ဟုတ်.ဟုတ်ပါတယ်ဗျ..ကျွန်တော်နာမည်မင်းမောင်ပါ"
YOU ARE READING
အဝါရောင် "ကြိုး"
Short Storyမင်းမောင်> ခုနာကခေါ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူးစိုလည်း အခုကစပြီး " မောင်" လို့ပဲခေါ်လေ နော် ပိုင်ခန့်သော်> ဘာ !! ခဗျား..!!
