"ဟဲ့ မင်းမောင် နင်ကဘာလို့အဲ့ကွင်းကိုမှဝယ်ချင်ရတာလည်း အောင်သောင်းကအဲ့ကွင်းကို မတန်မရာဈေးတင်ထားတာကို"
"ကျုပ်ကတော့ ဘယ်လောက်ပဲဖြစ်ဖြစ်ဝယ်မယ်ဒေါ်လေးရယ်"
"ကိုကြီး ကဘာလို့အဲ့ကွင်းမှအဲ့ကွင်းဖြစ်နေတာလည်း ကိုကြီးမင်းမောင်ရယ် ဒီလောက်မတန်မရာဈေးကြီးကို"
"အေးလေ မင်းမောင်ပြောစမ်း မင်းဘာလို့အဲ့ကွင်းမှအဲ့ကွင်းဖြစ်နေရတာတုန်းဟဲ့"
" ကျွန်တော့် ကြင်သူတွေ့တဲ့အခါ အဲ့နေရာလေးမှာတစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်ချင်လို့ဗျ"
"ဟေ"
"ဟင်"
နွေမာရောဒေါ်လေးမေပါမင်းေမာင်ကိုအံ့ဩသွားရသည်။ ဟုတ်သည်လေ မင်းမောင်လို့လယ်ေတွယာေတွအများကြီးပိုင်တဲ့ ဉစ္စာပေါရုပ်ချောကို ဒီရွာကအပျိုလေးတွေတင်ပါမက ဘေးရွာကအပျိုတစ် ချို့ပါ မင်းမောင်မှမင်းမောင်ဖြစ်နေတာကိုတောင် သူ့တူက ရေခဲတုန်းလိုေအးစက်ပြီးကျောက်ခဲလိုမာနေတဲ့နှလုံးသားဖြစ်နေတာ။ အခုကျ ဘယ်လိုဖြစ်လို့တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်ဖို့ပါ စီစဉ်နေရတာတုန်း။ မင်းမောင်က သူ့ရဲ့မွေးစားသားဆိုပေမဲ့ ဒေါ်လေးမေအတွက်သားအရင်နဲ့မခြားပါပဲဒါကြောင့် မင်းမောင်ကိုမိန်းမကောင်းမိန်းမမြတ်နဲ့ပဲညားစေချင်တယ်။ သူ့အနေနဲ့လည်း မင်းမောင်ဇနီးဖြစ်လာမဲ့သူကို ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးလည်းဘယ်ရွာကလည်းသိချင်သည်။
"ဟဲ့ မင်းမောင် မင်းကောင်မလေးတွေဘာတွေရနေပြီလား"
"ဟာကျုပ်မှာဘယ်ကောင်မလေးမှ မရှိပါဘူးဗျာ"
"အေးပါ ရည်းစာတွေဘာတွေရှိနေရင်ကိုယ့်အဒေါ်ကို လျှိုမထားနဲ့ အရင်ပြောပြနော် ငါ့တူ"
"အဟမ်း.. ဒေါ်လေးကလဲ"
" ဒါနဲ့ညနေ့ ဒေါ်လေးဆေးခန်းခဏသွားမလို့"
"ဗျာ ဒေါ်လေးဘာဖြစ်လို့လည်း"
"သင်္ကြန်အကြိုနေ့ ကြာဇံဟင်းခါးတိုက်မလို့ ဆရာလေးကိုမဖိတ်ရသေးဘူး"
"အော် အဲ့တာစို ကျုပ် ယာထဲသွားရင်ဝင်ဖိတ်ခဲ့မယ်လေ"
YOU ARE READING
အဝါရောင် "ကြိုး"
Short Storyမင်းမောင်> ခုနာကခေါ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူးစိုလည်း အခုကစပြီး " မောင်" လို့ပဲခေါ်လေ နော် ပိုင်ခန့်သော်> ဘာ !! ခဗျား..!!
