No! This cant be! Nanginig ang mga kamay ko habang nagkatinginan kame ng chief na iyon. All this time he's been lying to me! I thought he was in Cebu! That he's now a Doctor! Pero hindi ko pinangunahan ang galit ko. Malay mo may rason ang gwapo!
Habang tumatayo ako, nagbabagsakan naman ang mga luha ko. "Dave" nagulat si kuya saakin. Niyakap ko kaagad siya "Julie" mas lalo akong napaiyak dahil doon. For the very long time, I heard his voice again.
"I miss you! I thought you were in Cebu?! How could you!" naiiyak na sigaw ko kay kuya. "No, baby. Sorry" tumawa pa habang niyayakap ako!
Pinalo ko ang panget! Naiiyak parin ako kasi ------------
"Ehem" naiiyak ako kasi nandito si gagong Jayce! Leche. Panira ng moment. Pinunasan ko ang luha ko at humarap sa kanya. "Uhm, Jayce. Kuya ko, kuya si Jayce. M----"
"Your Man? Tss so corny, pwede namang boyfriend nalang. Psh." sinapak ko kaagad si kuya. Di pa ako pinapatapos eh! "As if naman na ganon ako ka corny noh! Kuya Manager ko siya!"
"MANAGER?" gulat na sigaw ni kuya. "Kuya model ako"
"Model? Utos nanaman ba iyan ni dad?" no. Pag sinabi kong hindi mag seselos siya at sasabihin na ang unfair. "Julie" tas magagalit siya saken dahil masyado akong mahal ni dad. Oh no. Anong isasagot ko. "JULIEEE!"
Omaygad. Sumigaw ba siya? Masyado ba tala ga siyang nagselos dahil maganda ako kaya love ako nina dad at wala man lang siya non. "Julie, hahahaha. Dave, lumulutang ang isip niyan paminsan" oh! Thank you for reminding me! Pero ano nga bang isasagot ko? Help me!
Tumingin ako kay Jayce. Asking for help. Tumango lamang siya at binigyan ako ng tell-him-the-truth look. "Actually kuya. Uhmm. Hindi ako inutusan nila d-d-dad." nag rarambol ang mga darili ko habang nag f-flip ng patagilid ang wedge heels ko. Hayst. Sabi na ngang magaga---- "Come here." omaygad idontwanttt! Nooo!
Umiling ako. "You don't want huh? I'll better leave you now" noo! Napaiyak ako ng todo todo feeling ko nga pumula ang ilong ko. Humagulgol ako ng konti at nag lakad-takbo para mahabol si kuya. "Kuyaaaaa!" huhuhuhuhu iiwan niya nanaman ako! "Julie, magluluto ako ng pagkain niyo. Hahahahaha" omaygad. Ngayon ko lang naalala na nasa public kame! Holyyy sh----
"HAHAHAHAHAHA. REALLY? BRO, MAG KAKASUNDO TAYO!!" anong pinag-uusapan ng dalawang to? Ang mga katangahan ko. Sus, kung alam ko lang. Mag seselos lang silang dalawa kung pag-uusapan nila ang kagandahan ko. Ano ba ang mga katangahan ko?
Enrolment day:
Pagod na ako! Di naman gaanong kadami ang tao sa school mabibilang nga lang kameng nag e-enrol dito eh. San na kame? Sa step 3 finance. May salamin doon, ay hinde. Glass iyon di ko alam ang tawag basta di mo makikita ang nasa loob. Tinignan ko ang sarili ko doon. Nilagay ko ang bote sa may baba ko at nag tingting pa ako para mas makita ko ang kagandahan ko. Nakatulala lang ako sa may gla-----
"Julie! Halika na!" sa gulat ko ay nawala ang pag ka-tingting ko. Kaya naman tumama at nabundol ang baba at bunganga ko sa bote. "pftttt! HAHAAHAHAHHA! Ano Julie? Masarap?" tanong ni Mark. Ang president na laging ako yung binibiktima at lahat pinagbabawalan niya katulad ng: cellphone, make-ups, school shoes w/ heels at ang pamamalo dahil dun ako magaling.
"Sus. Nabasted ka lang. Wag mo akong pagtripan" umikot ang mata ko sakanya. Di ko alam ang reaksyon niya dahil hindi ko na siya tinignan non.
Asan na ba siya? Bat ko ba hinahanap? Baket kasi namiss ko lang yung pinag babawalan ako sa lahat, yung tipong ginagawa niya akong angel tas napipikon ako. Yun yon. "Hoy! Julie!" panira nanaman tong si Jayce eh. "Ano nanaman?!!"
"Tayo na daw sabi ng kuya mo!" what?! Grabe naman si kuya, kakakilala lang nila niJayce irereto niya na kaagad ako?! Fck. "Ew. Ayoko nga. Kuya! Bat mo ako ni rereto kay Jayce?" tumawa silang dalawa at hawak hawak ang kanilang mga tiyan. Napailing lamang ako. Boys.
