DERİNLERDE

giriş

Her yeni bir hikaye, başka bir sonu getirir..

02.11.2023 ⭐

Fictionist- lazarus
T.I.- Private Show
Mahalia- What You Did

********

"sahra?"

Sesin geldiği yöne kafamı çevirip baktım. Batuhan bana doğru yürümeye başladı. Yüzünde anlamsız bir mutluluk vardı. Batuhan benim ortaokuldan beri en yakın arkadaşımdı. Siyah renkteki dağınık saçları, simsiyah gözleri, orta büyüklükte bir burnu, ve ince dudakları vardı.

Oturduğum sandalyenin çaprazında duran sandalyeye oturup yüzüme heyecanla bakmaya başladı.

"Sahra," dedi tekrar.

"Söyle Batuhan," dedim soğuk bir sesle.

"Sen de polislik kazandın öyle değil mi?" Diye sordu. Bu sorunun cevabını zaten biliyordu.

"Evet, neden sordun?"

"Aynı yere atanmışız!" Dedi büyük bir mutlulukla. Bu söylediği yüzümde büyük bir gülümseme oluşturdu. "Çok mutlu oldum." Dedim Batuhan'a bakarak. "Bir de bana sor kızım!" Dedi yüksek sesle.

"Nereyi kazandın ki sen?" Diye sordum. Batuhan bir süre düşündükten sonra "asayiş şube," diye yanıtladı sorumu. Batuhan'ın yüzünde alaylı bir sırıtış belirdi.

"Sen boy şartını nasıl geçebildin aklım almıyor. Allah'ın 1.55 cücesi." Dedi yarı alaylı bir sesle. Ona ters ters bakarak önümdeki fincanı elime alıp kahvemden bir yudum içtim.

"Ben 1.74 boyundayım Batuhan." Dedim ona göz devirerek. Batuhan küçük bir kahkaha attı. "Kızma ya takılıyoruz şurada." Dedi.

Batuhan 22 yaşındaydı ve boyu 1.80'di. sakallarını sürekli kestiği için baby face takılıyordu. Sportif bir tarzı vardı ve oldukça çekici bir erkekti. İstese bir sürü kızı kendine düşürecek ve ciddi ilişki yapabilecek bir insandı ama o ciddi ilişki yapmak istemediğini söyleyip duruyordu. Çekiciliğiyle bir sürü kızın aklını alıp en fazla 1 hafta sonra uzaklaştırıyordu. Kaç defa bu konuda onu uyarsam da istemeyerek yapmadığını, bir türlü doğru kızı bulamadığını söylüyordu.

Kendi kendime homurdanıp kahvemden bir yudum daha içtim. Batuhan benim bütün geçmişimi bilen ikinci insandı. Ailemin bile yapmadığını yapıp beni hiçbir zaman terk etmemişti. O benim için bir arkadaştan fazlaydı.

Batuhan elini kaldırıp garsonu çağırdıktan sonra bir kahve de kendine söyledi.

"Amcandan hâlâ bir iz yok mu?" Diye sordu aniden. Yüzüme uzun uzun baktı bu sorusundan sonra. Yüzümde bir mimiğin bile değişmesini bekledi ama ona dümdüz bakmaya devam ettim. "Hayır," diye yanıtladım onu.

"Özür dilerim," dedi. "Seni üzmek istememişti.." cümlesini yarıda kesip "üzmedin zaten." Dedim. Batuhan dudaklarını araladı ama hiçbirşey söylemeden alt dudağını ısırıp sustu.