Dangerous Love +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

8

Jennie's pov;

Üzerimi giyindikten sonra, elime eşofmanının pantolonunu aldım;

J: Kolunu birkaç gün kullanmasan iyi olur. Sana elimden geldiğince yardımcı olurum.

Diyerek kemerini çözdüm ve pantolonunu çıkardım. Ardından eşofman altını giydirdim.

Gömleği salonda kaldığı için, üzerinde yalnızca sütyeni vardı. Eşofman üstünü, yarasına dikkat ederek giydirdim. Tabii bu süreç boyunca da beni izlemekten vazgeçmediği için ellerim yine titremişti...

Geri çekildim ve yatağa oturmasına yardım edip ben de yanına oturdum;

J: Evet... Neymiş bakalım şu "Ophelia" mevzusu...

Koyu kahve gözlerini bana çevirdi;

L: Annem, yıllardır senin aldığın tablonun peşindeymiş. Tablodaki kız ve tablonun kendisi çok hoşuna gitmiş ama hiçbir yerde bulamadığı için satın alamamış... Kendisini on yıl önce kanserden kaybettim. Ölmeden önceyse ona söz verdim; hayatta olsa da olmasa da Ophelia tablosunu bulup, koleksiyonuna ekleyecektim. Annem ise bana dedi ki; "Eğer tabloya ulaşamazsan üzülme Lalisa'm. Hayatına en az tablodaki Ophelia kadar güzel, zarif ve ince ruhlu birini alman bile, beni dünyanın en mutlu annesi yapar..." Ve ben, annemin bu cümlesini unutmuştum ama taa ki evine yaptığım son baskın gecesine kadar... Sen, tıpkı tablodaki kız kadar güzel ve zarifsin, sana karşı duygularımı dizginleyemiyorum. Bugüne kadar hayatıma onca kadın girdi ama hiçbiri kalbimi senin hızlandırdığın gibi hızlandırmadı... Belki de bu anlattıklarım sana inandırıcı gelmiyor, bu kadar kısa sürede nasıl sana âşık olduğumu sorguluyor olabilirsin ama tamamen dürüst olduğumu bil. Bugüne kadar hiçbir kadına âşık olmadım, yalandan bile olsa âşığım demedim ama Seni seviyorum ve sana aşığım...

Duyduklarım karşısında ne tepki vereceğimi bilememiştim... Kısa süreli bir sessizliğin ardından, kafamı iki yana silkerek gülmeye başladım;

J: Bir dakika... Wow ! Yani...

L: Kendini bir şey söylemek için zorlama...

Üzüldüğünü görebiliyordum ama bir şekilde kendi düşüncelerimi dile getirmem gerekiyordu...

J: Bak Lisa... Öncelikle... ne tepki vereceğimi bilmiyorum ama şunu söylemem gerekiyor ki; yönelimim erkeklerden yana...

Kafası karışmış bir ifadeyle yüzüme baktığında devam ettim;

J: Evet seninle iki kez beraber oldum ama sırf denemek içindi. Yani aramızda duygusal bir şey yaşanmadı. Şu an bana söylediklerin tek taraflı hisler. Yani...

L: Kendini zorlama, ben anladım seni. Zaten haklısın, kim daha kendini tam tanımadığı hâlde âşık olduğunu söyleyen birini ister ki ? Bana arsız diyebilirsin ama benimle çıkar mısın ? En azından deneyelim, eğer istemezsen söz veriyorum hayatından sonsuza dek çıkacağım. Zaten birkaç gün boyunca baş başa olacağız. Bu evde bir süre saklanmamız gerekiyor. Bu süreyi bu şekilde değerlendirebiliriz. Ne dersin ?

Çok çocukça ve saçma bir teklifti ama denemekten zarar gelmez...

O yüzden omuz silktim;

J: Pekâlâ, kabul ediyorum ama baştan söyleyim; aşkla meşkle pek işi olan biri değilim. Gözüme yakışıklı birini kestiririm, onunla bir gece geçiririm ve hayatıma devam ederim. Özel hayatım bu şekilde. Deneyeceğim, evet ama bunları göz önünde bulundurursan sevinirim...

Hafifçe tebessüm etti;

L: Kabul ediyorum ve kabul ettiğin için teşekkür ederim...

Kısaca başımı salladım;