Acımasız Mafya

Bölüm 9 (Kaçış)

Duyuru

Arkadaşlar kusura bakmayın yeni bölüm biraz geç geldi hastalandığım için hastahenede yatıyordum bu yüzden bölüm yazamıyordum tekrardan kusura bakmayın iyi okumalar umarım beğenirsiniz♡
Bu arada yorumlarınız, ve oylarınız için çok teşekkür ederim♡

Sabah ağrılı bir şekilde uyandığımda etrafıma göz atmıştım, Bora ortalarda yoktu zorlada olsa ayağa kalktım, kasıklarımdaki ağrı öyle şiddelenmişti ki, acıdan kıvranak banyonun kapısına ilerledim, sıcak bir duşun altına girdiğimde bu ağrıma biraz olsun iyi gelmişti, duştan çıktığımda bornozumu giyinip banyodan çıktım, saçlarımı kuruturken gözüm kanlı çarşafa takılmıştı, gözlerim aniden dolmuştu, kendi kendime sormuştum

Neden? Bunu neden yaptı? Bana ben istemediğim sürece dokunmayacağını söyeleyen adama ne olmuştu birden? Onun bir anlık iyi birisi ola bileceğini, onu yanlış tanıdığımı düşünmüştüm, ama yanılmışım O, tam bir Canavar, Boradan kurtulmak için elimden ne geliyorsa yapacaktım, bir kere kaçıp, uzaklara gitmek şansını O, izin vermişken kaybetmiştim ama bu sefer bu fırsatı asla kaybetmeyecektim, Burak'ın gelmesini bekleyip O, geldiğinde ise onunla kaçıp buradan uzaklara gidecektim, sakın Burakla barışacağımı falan sanmayın, Onu sadece kullanacaktım, buradan kaçmak için kullanacaktım onu, Sizcede bu yaptıklarından sonra bunu bana borçu değilmiydi?

Saçlarımı kuruttuk'tan sonra üzerimi değiştirdim, beyaz kısa çiçekli bir elbise giyinip aşağıya indim, Bora kahvaltı masasında oturmuş bir şeyler yiyordu, yanına gidip oturdum, derken zehra teyze kolunu uzatıp, servis açacak'ken bir anlık irkilmiştim, Bora hemen zehra teyzeye dönüp

-Onu korkuttun!! Hemen Özür diler!!
-Hayır buna gerek yok!!

Zehra teyze başı eğik bir şekilde

-Kusuruma bakma kızım

-Bora lütf-

Lafımı bölüp

-Kızım değil zehra hanım!! Onun bir ismi var!!

-Kusura bakma Arya

-Bayan Arya!!
-Kusura bakmayın Bayan Arya!!
-Tamam zehra teyze lütfen yapma!!

Zehra teyze hemen yanımızdan ayrıldı

-Ne yaptığını sanıyorsun sen!!! Kes artık şunu!!

Beni hiç dinlemeden, kahvaltısını ediyor ve şu rahat haraketleri ise beni çileden çıkarıyordu

-Bora, gün geçtikce senden ne kadar çok nefret ettiğimin farkına varıyorum biliyormusun!!

Deyip, sinirle masadan kalktım derken çatal bıçağını, tabağa sertçe çarparak arkamdan bağırmıştı öyle ki, hemen olduğum yerde dona kalmıştım

-ARYA!! HEMEN OTUR YERİNE!!

Yavaş adımlarla geri dönüp tekrardan masaya oturmuştu, öfkeyle ve sinirle gözlerimin içine bakarak

-Dün gece olanlardan dolayı beni suçluyorsan eğer suçlama çünkü, sen istedin!! Zevk aldın Arya!! Benden zevk aldın!!

Söyledikleri O, kadar iğrenç gelmişti ki, kulağıma

-Sus artık!! Senden iğreniyorum, keşke evlenmeseyedim keşke bana izin verdiğinde arkama bakmadan çekip gitseydim!!!

-O, şansı sana bir kere tanıdım ben!! Sen ise kalmayı seçtin!! Bu yüzden suçlanılacak birisi varsa eğer bu sensin!! 6 ay sadece 6 ay Arya!!

-Değil 6 ay 6 saniye bile senin yanında durmak midemi bulandırıyor!!

Deyip ağlayarak masadan kalkmıştım,
Odama çıkıp sadece ağlıyor ve kendime gelmeye çalışıyordum, derken araba sesi duyunca Boranın çıktığını anlamıştım, gittiğinden emin olduktan sonra aşağıya inip, kahvaltımı ettim evde biraz zaman geçirdikten sonra ise akşama doğru kanepeye uzanıp televizyon izledim, tabi her zaman ki, gibi uyuya kalmıştım, birden birinin kolumu dürtmesiyle gözlerimi aralamıştım, Bu Boraydı