Siber | Ben Drowned

#6

Sözleriyle yutkundum ya da öyle yapmak zorunda kaldım karşımda cidden o vardı ve ben rüyada olmadığımın bilincindeydim

Elleri yavaşçı çeneme doğru gittiğinde donup kalmıştım ne hissedeceğimi bilmiyordum midemde tuhaf bir ağrı vardı sadece,sıkıca çenemden kavrayıp kafamı kaldırmamı sağladı.

"Niye bana bulaştın,Niye beni inatla istedin?" Nefesimi tuttum ve yeşil gözlerine baktım insanlıktan uzak ve donuktu.

"Sana sormuştum ne olduğunu bile bilmeden tamam dedin...Tam bir aptalsın" Beynim nefes vermemi bana hatırlattığında derin bir nefes verdim kalbim çok fazla hızlı atıyordu.

"Ben böyle olacağını tahmin etmedim...Senin gerçek olabileceğini tahmin etmedim" Çekici bir şekilde gülümsediğinde kalbim artık daha da hızlı atıyordu.

"Beni şehir efsanesinden ibaret sanıyorsunuz ama unutuyorsunuz ki her hikayenin bir ilham kaynağı vardır,Hiç bir şey yoktan var olmaz tıpkı benim gibi..."

"Ben varım ve olmaya devam edeceğim siz benim için aptal kurgular yaparken ben sizi elinizde olabilecek her türlü elektronik cihazdan alaycı bir gülümsemeyle izleyeceğim."

Kanımın çekildiğini hissederken eli yavaşça çenemden boynuma doğru kaymaya başladı ve boynumu hafif bir şekilde kavradı.

Hiç bir şey yapamıyordum beynim sanki çalışmayı bırakmıştı sadece kalbim atıyordu patlayacakmış gibi atıyordu...

Boynumu tutuşu aniden sertleşince ayaklarımin bir iki santim havalandığını hissettim nefes alamıyordum.

"Söylesene seninle ne yapacağım ben?" Ellerim ellerinin üstüne gitti sadece onu itmeye çalışıyordum ama işe yaramıyordu.

Gözlerindeki acınası bakış ne kadar acınası olduğumu kanıtlıyordu sanki, boğuk sesler çıkarabiliyordum sadece ne dediğimi ben bile anlamıyordum.

Parmaklarını bir anda gevşetti ve boğazımdaki ellerini serbest bıraktı bu haraketiyle yere kapaklanmam bir oldu kesik kesik öksürürken nefesimi düzenlemeye çalışıyordum.

Yanıma doğru eğildi ve ellerini yere koyup destek aldı yüzüme tiksinirmişcesine baktı.

"Şu güzel yüzün bile seni kurtaramaz..."  Gözleri dudaklarıma doğru kayarken kendimi hiç bu kadar  rahatsız hissetmemiştim.

Buz gibi parmakları dudaklarıma dokunuunca vücudumun yandığını hissettim,bunu tek hisseden ben değildim ki hafifçe sırıttı.

"Birileri heyecanlanmış..." diye mırıldanıp yüzünü yaklaştırdı,Bana çok fazla yakındı yemyeşil gözleri beni zaten çoktan öldürmüştü.

Sarı saçları alnıma değiyordu sanki okşuyordu saçları çok güzel kokuyordu fakat kendisi buram buram tehlikeydi.

"Merak etme seni öpmem...seni öpmem" diye mırıldandı sadece dudaklarıma bakıyordu,Gözleri bir an gözlerime kilitlendiğinde kızardığımı dahi hissediyordum.

Hafifçe eğilip dudaklarıma uzandığında artık mesafe falan kalmamıştı,Dudaklarımı usulca öperken öyle kala kalmıştım.

Benden ayrıldığında dudaklarından süzülen kanı görmemle,elim istemsizce yüzüme gitti.

Parmaklarımı hafifçe yüzüme değdirdiğime elime gelen sıcak sıvıyla benden geldiğini anlamıştım,Yeşil gözlerine korkuyla baktığımda sırıttı.

Beni sertçe yerden kaldırıp yatağıma geri uzanmamı sağladı üstümü örtmek için üzerime eğilmesi nefes alışlarımı tekrardan kesmişti.

"İyi geceler..." dedi ve bilgisayarıma doğru ilerlemeye başladı,Gözlerim kararırken dahi hala onu izliyordum.