Siber | Ben Drowned

#12

Ormanın içinde yavaş yavaş yürüyordum kendimi yormamaya çalışıyordum çünkü yolum oldukça uzundu.

Burayı sevsem de Arthur'un evini bu kadar uzakta yapmasından nefret ediyordum neyse ki bu kadar zahmete değiyordu,Arthur gayet samimi ve daima baba sevgisiyle bana yaklaşan biriydi.

Onunda eskiden bir oğlu varmış,Bu ormana gelip her gün oyunlar oynarmış bir gün her zamanki gibi gitmiş ama dönememiş.

Arthur bulunması için tam iki yılını harcamış ama oğlu bir türlü bulunamamış,Ta ki ormanın derinliklerindeki gölette boğulmuş cesedini buluncaya kadar.

Tabii iki yıl içinde cesedi parçalanmış ve çürümüştü ama kemikler oğluna aitti,Arthur bunun üzerine göletin oraya bir ev yapmıştı her sabah oğlunun mezarlığına bakıyordu.

"Zavallı Adam..." diye mırıldandım kendisiyle tanışmamız biraz olaylı olsa da beni hemencecik sevmişti yıllardır belirli aralıklarla görüşürdük evinde teknolojik aletler olmadığı için evine ışınlanamıyordum tabii.

"Mecbur yürüyeceğiz..." diye mırıldanıp derin bir iç çektim,Slenderman bu kadar uzatmayıp s/a'yı korumayı kabul etseydi bunları yaşamazdım.

Ha bir de neden zalgoidlerin evi bastığı ve s/a'yı nereden bildiklerini öğrenmesi lazımdı ama reddetmişti üstelemek anlamsızdı bir kez hayır dediğinde,Konu kapanmıştır.

Umarım arthur bulabilirdi kendisi bir slenderman kadar olmasa da epey bilgiliydi delice gelebilirdi ama oğlunu bulmak için şeytanla dahi anlaşmıştı.

Ne konusunda anlaştığına dair hiç bir fikrim yoktu ama oğlunun cesedini öyle bulabilmişti ve kendini ister istemez doğa üstü şeylerde geliştirmişti.

Öngörüsü 40'lı yaşlarında açılsa da o bu konularda baya iyiydi eminim bana yardımcı olacaktı,Adımlarımı hızlandırmıştım bir an önce yanına varmak istiyordum.

Düşüncelerim dal kırılma sesiyle bölündü hemen sesin yere olduğu yere döndüm ve bana gülümser bir şekilde bakan Arthur'la karşı karşıya geldim.

"Ben,Bu ne kadar da güzel bir süpriz oğlum" Bana oğlum diyişiyle gülümsemiştim,Elindeki odunları görür görmez yanına hızlı adımlarla yanına varıp odunları elinden almıştım.

Gülümseyip eliyle sırtıma hafifçe vurdu sonrasında ise elini omzuma attı.

"Sohbet etmeyeli uzun zaman oluyor değil mi?" Kafamı olumlu anlamda sallayıp mahçup bir şekilde gülümsedim ve yürümeye başladık.

                                ***

Gözlerimi bir tıklatma sesiyle araladığımda etraf zifiri karanlıktı,Sesin nereden geldiğini kavramaya çalışırken gözlerim cama kaydığında kalbim saniyelik durmuş olabilirdi.

Camın önünde uzun boylu biri vardı ve cama tıklıyordu çok korkmuştum gecenin bir karanlığında kim olabilirdi ki bu?

Ben olmayacağı barizdi neden içeri gelmek yerine camı tıklatsın ki? Saçma olurdu.

Beynim kim olduğuna bakmam için uyarılar verse de kalbim deli gibi korkuyla atıyor ve yapmamam için beni uyarıyordu ama korkunun ecele faydası yoktu.

Korku ve merakla cama yaklaştım perdenin altından kim olduğuna baktım,Genç bir adama benziyordu doğrusu benden sadece bir kaç yaş büyük duruyordu.

Sıkıntılı bir yüz ifadesi vardı ve sağına soluna bakıp camı tıklatıyordu,Onun bu hali beni daha da strese sokmuştu.

Beni görünce duraksadı ve yüzündeki sıkıntılı yüz ifadesini silip ciddi bir ifade takındı,Camı açmamı işaret etti.

Camı açtıktan sonra kaşlarını çatıp sorgular bir şekilde bana baktı,Yüzüme çarpan soğuk hava beni ayıltmıştı.

"Neden buradasın?"

"Hah?"

"Burada ne halt yediğini soruyorum,beni anlamıyor musun?" Kafam karışmıştı buraya beni ben getirmişti ve hiç bir yere gitmememi söyleyerek gitmişti.

"Kimsin sen?" Alay eder bir şekilde gülümseyip kafasını iki yana salladı ve dudaklarını birbirine bastırdı sanki büyük bir kahkahayı bastırmaya çalışıyordu.

"Asıl sen kimsin?" Afalladım,İsmimi hatırlamaya çalıştım zihnimin bomboş olduğunu hissediyordum.

"Tanrım...Sana ne yapmış böyle" Beni yıllardır tanıyormuş gibi kurduğu cümleler şaşkınlığıma şaşkınlık katarken,ben onu ilk kez gördüğüme emindim.

"Benimle gel,bu saçmalıkları ardında bırak" Ses tonu fazla güven vericiydi ama yapamazdım kim olduğunu dahi bilmiyordum.

"Hayır,Seninle gelemem beni öldürür..." Bir eli saçlarımda dolaşmaya başlarken diğer eliyle kolumdan tuttu ve beni kendine doğru çekti.

"O zaman birlikte ölürüz..." diyip ufak bir kahkaha attı,Ellerini belime koyunca irkilip kendimi geri çektim bu özgüven nereden geliyordu?

"Hayır seninle gelmeyeceğim ya evimi basan adamlardan biriysen? Sana nasıl güveneceğim?" Sesimin sona doğru fısıltıya kaçmasına lanet okudum.

"Benimle gel..." Seside benimki gibi fısıltı tonunda çıkmıştı oldukça nazikti.

"Peki o çocuğa neden güveniyorsun? Sana çöp gibi davranmasını mı seviyorsun,Bu kadar değersiz misin sen? Anla artık senin hayatını mahvedip bedenini kullanmaktan başka bir isteği yok,Sana kurtuluşu vaat ediyorum ve sadece bir kez daha soruyorum;Benimle geliyor musun?"

Sözleri kalbime bir hançer gibi saplanmıştı nefesimin kesildiğini her kelimesinde anlamıştım bana çöpmüşüm gibi davranıp dengesiz tavırları canımı acıtıyordu.

Buna değer miydi? Hayır kesinlikle değmezdi,Karşımdaki genç adama baktım ve başımı olumlu anlamda salladım.

Onu tanımıyordum ama olduğum durumdan daha kötü ne olabilirdi ki? Seri katilin yanında duruyordum dipte olabilirdim,kaybedecek bir şeyim de yoktu

"Geliyorum ama sana güvendiğimden değil..."Gözlerini devirip bana baktı.

"Falan filan tamam güvenme sadece buradan gidelim." Kafamı olumlu anlamda salladım,Cama çıkıp yardımıyla aşağıya indim neyse ki birinci kattaydık.

Kalbim deli gibi atıyordu ya ben gelirse o zaman ne olacaktı? Beni odada görmeyince ne yapacaktı? Düşüncesi bile korkunçtu.

"Şimdi elimi sıkıca tut ve asla bırakma tamam mı? Koşacağız hem de çok hızlı bir şekilde." Kafamı olumlu anlamda salladım ve uzattığı elini sıkıca tuttum.

Bir anda koşmaya başlayınca ben de koşmaya başladım,Nasıl oluyordu bilmiyordum ama normalin üstünde bir hızla koşuyorduk fakat hiç yorulmamıştım.

Kafamı çevirip arkama baktığımda koskocaman bir malikaneyi ardımızda bıraktığımızı gördüm,Çok kasvetli ve kötü bir enerji yayıyordu.

"Önüne bak bizi düşüreceksin." Gelen uyarıyla önüme döndüm ve elinden tuttuğum genç adama baktım umarım beni bu çılgınlıktan kurtarabilirdi,eski normal yaşantımı özlemiştim...

SELAM YAŞIYORUM BÖLÜM YAZDIM ÖYLE İŞTE İYİ GÜNLER ASKLARIM ŞKWBFLWNFLWBDLWN ÖPÜYORUM SIZI 💋💋 BIR DAHA NE ZAMAN BÖLÜM GELİR ALLAH BİLİR 🤭