Chapter Twelve

22.9K 537 7
                                    

Violet

"Ma'am.." napa-tigil ako sa paghalik. Pagtingin ko si... Bea?

Teka!

Akala ko ba si Bea yung kahalikan ko? Napatingin naman ako sa babaeng kaharap ko ngayon.

"Michelle?"

"Yes babe.." paglalandi nito at kumapit pa sa braso ko.

"Mich ano ba!" Galit na sabi ko.

"Why? Diba ginagawa naman natin 'to?"

"I don't get you! Ano bang nangyayari?"

"Oh! Shut up! HINALIKAN MO LANG NAMAN AKO!" Malakas na sabi nito at alam kong narinig iyon ni Bea.

Bigka akong napatingin dito bigla itong may pinahid sa mukha.

Umiiyak ba siya?

Tumayo na ako kaso pagkatayo ko naglakad na rin 'to papalayo. Agad kong hinarap si Mich.

"You have two minutes to explain Michelle Loberto!" Sigaw ko. Tinapunan lang ako nito ng bored look.

"Fine! Ganito kasi yun.. kanina pagka-punta ko dito halos patayin mo na ang sarili mo kaka-inom. Inaawat kita kaso ayaw mong magpapigil tas lagi mong sinasabi yung Bea! Yung sekretarya mo! Actually kinuwento mo nga yung LOVE STORY kuno niyo eh!"

"So? Anong connect nun sa paghalik mo saakin?"

"It because... ANG MAMANHID NIYO!"

"W-what?"

"Halata namang gusto niyo ang isa't-isa eh! Pero ayaw niyo lang aminin dahil pareho kayong natatakot!"

"Teka.. hindi ko talaga ma-intindihan."

"Tch. To make it short gusto niyo ang isa't-isa kaya kita hinakilan para makita niya.. para magselos siya at lumabas na ang totoo niyang damdamin. So, kung ako sayo imbis nandito ako eh, hinahabol ko na siya ngayon pa lang!"

"Damn!" Sigaw ko at tumakbo na papalabas ng bar. Binuksan ko agad ang kotse ko at pinaharurot yun sa tinitirahan namin.

Pagka-park ko halos tabigin ko na lahat ng hunaharang sa daan ko.

Hingal na hingal ako pagkaakyat sa room namin.

Huminga muna ako ng malalim bago binuksan ang pinto...

Madilim ang buong paligid pero nakikita ko pa rin ang daan mula sa ilaw ng buwan.

Pumunta ako sa kusina wala siya dun pati sa cr... iisa na lang ang hindi ko napupuntahan ang terrace ng room namin kung saan favorite part niya yun ng room namin.

Ay hindi nga ako nagkamali nandun nga siya at nakatanaw sa malayo habang... umiiyak?

Hindi ako makagalaw.. hindi ko alam ang gagawin ko! At higit sa lahat! Naguguluhan ako!

Bakit ba siya umiiyak?

Mahal niya din ba ako?

Nakatitig kang ako dito hanggang pinahid na nito ang luha niya..

Lumingon 'to saakin at kitang kita sa mukha nito ang pagkagulat..

"Ma'am?"

Agad ako lumapit sa kanya at niyakap siya.

Damn!

Ang bango niya talaga.

"Ma'am.."

"Shh.. ganito muna tayo." Imbis na sumagot 'to eh, niyakap niya din ako pabalik.

Napa-ngiti ako sa walang oras.

So, may chance pa pala para bumuo kami ng LIFETIME..


---

GE! Yan na po mga readers :)
Kahit hindi man umaabot ng ten votes eh, nag-update pa din ako.

Two updates po ngayong araw. Wait na lang po yung next :)

COMMENT :) VOTE :) FAN :)

My Lesbian Boss ML#1 Series #watty2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon