KAÇIRILIYORDUM!

20 1 0
                                    

  Gece yatmadan önce biraz camdan gecenin aydınlığını izledim. Bir çok kişi gecenin karanlık olduğunu söylese de bence değildi, çünkü Ay geceyi aydınlatırdı. Günün yorgunluğu ile  Ay'a gülümseyip yatağıma uzandım. O kadar yorgundum ki kafamı yastığa koyduğum gibi uykuya daldım.

  Gece saat 2 civarlarında evden tıkırtılar geliyordu. Kardeşim Deniz, gece acıkan biri olduğu için sesler ondan geliyordur diye düşünerek uykuya dalmak üzereydim ki odamın kapısı açıldı. Mafya babası giyinen iki kişi odama girdi. Biri benim telefonumu, açtığı dolabımdan bir kaç parça kıyafet alıp çantasına koyuyordu, diğer kişi ise narin dokunuşlarla beni kucağına alıyordu. Hareket etmeye çalışsam da vücudum izin vermiyordu. Ama beynimin içinde tek bir ses dolanıp duruyordu, kaçırılıyordum! Bir kelime, on dört harf. KAÇIRILIYORDUM! KAÇIRILIYORDUM!

Karanlığın ışıklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin