Jeongin günlerdir bizimle konuşmuyordu her yerden engellemişti ve biz yokmuşuz gibi davranıyordu. O gün okul her zamanki gibi boş geçmişti ve yine o lanet öğle arasına girmiştik koridordaki yanlız jeongin ve chanı görünce onları izlemeye karar verdim.
"Chan sana birşey söyleyecem"
"Söyle bakalım"
"Senden hoşlanıyorum"
"NE"
"Noldu?"
"Jeongin seni kırmak istemem ama ben seungmini seviyorum."
"BİLİYORDUM BİLİYORDUM ALÇAKLAR SİZİ"
Ağlayarak tuvalete koştu hemen peşinden koştum ve arkamdan changbinde geldi.
"Jeongin noldu"
"AL FELİX CHAN SEUNGMINI SEVİYOR UMARIM MUTLUSUNUZDUR"
"Jeongin bebeğim-"
"KES SESİNİ VE DEFOL"
Kapıdan izlemeye karar verip gizlendim changbin jeongini duvarla arasına aldı.
"Bebeğim çevrene bakınsana biraz"
Jeongin ağlamıyordu ama gözleri fal taşı gibi açılmıştı.
"Neden ki changbin"
"Ah hala anlamadın mı? Çok şirin ve bi o kadarda safsın"
"Changbin?"
"Jeongin sana aşığım"
"Gerçekten mi?"
"Tüm gerçekliğimle hemde jeongin"
"B-Ben gitsem iyi olacak"
Jeongin kaçmıştı ve changbin arkasından gülerek bakıyordu. Hemen içeri girdim.
"Hop dur orda ne?"
"Gayet net konuştum"
Tuvaleti terk edince Şaşkınlıkla sınıfa girdim sıradaki dersimiz bedendi Hyunjin, Chan, Changbin ve Minho tabiiki okulun takımındaydı ve en güçlü takım bizimdi.
"Bebeğim hoşgeldin"
Hyunjin elini saçlarımın içinde gezdirdi ve gülümsedi ben ise sinirli bir bakış attım.
"Bu suratın korkutucu değil aksine çok tatlı"
"Hayır bu kızgın surat sırıtıp durma!"
"Peki noldu civcivime"
"Changbin jeongini seviyomuş"
"Evet"
"Bana niye söylemedin"
"Changbin istedi yoksa sana söylemez miyim?"
"Yalancı"
"Ayıp ediyorsun"
Zil çaldı ve minho yanımıza geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bravery //Hyunlix\\
Fanfiction"Doğruluk mu cesaretlik mi?" "Cesaret!" "Tatlı bulduğun kişiye yaz o zaman" Yan shipler: jeongbin, chanmin, minsung
