You and I

Chapter 10

Kyle POV

i was lying on my bed,trying to sleep when someone knock on my door.

"sir kyle someone's here named Ace.she said she's your blockmates.do i have to let here in?"

nagulat ako sa sinabi nung butler..paanong nalaman niyang dito ang bahay ko? isa pa bakit siya nandito?

"tell her to wait in living area"

"yes sir kyle"

pagkatpos kong sabihin yon umalis na agad yung butler ko at dali-dali naman akong nagpalit ng damit.pagkatapos kong magpalit bumaba na agad ako baka kasi maiinip pa yon sa kakahintay.

"hi" paunang bati ko saka sya tumayo at bumati din sakin.

"good evening"

"maupo ka."

"thank you.nga pala pinabibigay ni prof." sabay abot nya sakin nung brown envelop."hindi rin ako magtatagal yan lang naman pinunta ko dito".

"ah ganon ba, salamat nag-abala ka pa." tatayo na sana ako pero bigla akong nahilo kaya bigla akong napaupo ulit.

"hey are you okay?" tanong niya sakin at kitanghkita ko sa kanya ang pag-aalala.

"yeah im okay."

"are you sure?" saka sya lumapit sakin at hinawakan ako sa noo.nagulat man ako pero hinayaan ko na lang syang gawin iyon."holy shit.ano ka bakit ka pabumaba kung mataas naman pala ang lagat mo.ugh ill call your butler will bring you to the hospital."

"no need i can handle myself" sabi ko sa kanya habang inaalalayan niya ako.

"tingnan mo nga eh ang taas ng lagnat mo tapos ayaw mo pumunta ng hospital ano ka robot, eh kahit robot nga nasisira ikaw pa kayang tao."

"bat ba ang kulit mo ha sinabi ng ayoko nga diba! nagulat ata siya dahil sa bigla kong pagsigaw."im sorry it's just that i hate hospital."

"okay.magpahinga ka na lang.let me take you to your room."

"Fine may magagawa pa ba ako"

"Yeah whatever"

---My Room---

Inalalayan nya ako hanggang sa mahiga na ako sa aking kama.

"Thank you and........

"And?"

"And a...." bat ba kasi ang hirap sabihin mag sosorry lang naman ako eh.

"Kung may gusto kang sabihin sakin sabihin mo na kasi kung wala naman aalis na ako"

"Eh di umalis ka"

"Aba't ikaw na nga itong tinulungan ikaw pa 'tong may ganang magalit ayos ka rin ah"

"Bakit kasalan ko ba eh sinabi ko naman sayo na kaya ko na ang sarili ko"

"Oo na ako na ang mali.akala okay na kasi nag thank you ka na yon pala arte mo lang."

Akmang aalis na sya ng hawakan ko ang kamay nya.nagulat man siya pero hindi nya naman ako pinigilan.

"Okay im sorry i know napakasama ko sayo,it's just that..ah basta sorry"sabay tingin ko sa kanya.

"Marunong ka pala mag sorry?"

"Anong akala mo sakin.."natigil naman ako sa sasabihin ko ng bigla na lang siyang natawa.

"Oh im sorry ang epic kasi ng mukha mo hahaha.okay sige na nga apology accepted." Sabay lahad nya sa harap ko ng kamay nya."so friends?"

Inabot ko naman ang kamay nya at sabay sabing "FRIENDS" nagtawanan naman kaming dalawa hanggang sa umuwe na din sya.hindi ko na rin sya tinanong kung paano nya nalaman ang bahay ko pero sigurado akong ang prof namin ang nagsabi sa kanya.