ANLAŞMALI EVLİLİK

~2~

Aman Allahım  bu deminki adam şimdi ben ne yapıcam.Demin demediğini bırakmadı.Bakalım şimdi ne laf sokacak.

Adam kafasını hiç kaldırmadan bir şeyler imzalamaya başladı. Yanındaki beyefendi de

"İş başvurusu için mi? geldiniz"dedi.
"Evet" demekle yetindim.Adam başını kaldırdı.

Bana yan bir gülüş atarak,yönünü benim tarafa çevirdi.Ben yanındaki adamın sorularına bir bir cevap verirken o da araya girdi. Zaten bu kadar beklediğine şükür etmeli.

"Bu işleri eline yüzüne bulaştırmassın inşallah."dedi "Merak etmeyin"dedim.

Yanındaki kadında lafa girdi. (Hah bi de sen eksiktin.)"Biz sizi tüm iş başvurularını değerlendirip sizi haberdar edicez" dedi.

"Peki teşekkür ederim." dedim.
"Aman dikkat edin bir yere çarpmayın "dedi. Hiç kusura bakmasın kendisi kaşındı.(gel beni kaşı dedi resmen)

"İyi ki bi çarptım demediğiniz laf kalmadı dedim" Adam her ne kadar gıcık olsada gamzesini göstererek hafif gülümsedi.

Daha sonra tüm ciddiyetini koruyarak "iyi günler"dedi.

İyi günler deyip odadan çıktım.Derin nefesler almaya başladım sanki içeride nefessiz kalmışsacasına  hızlı bir şekilde şirketten çıktım.

Biraz sahilde dolaşmaya karar verdim. Sahil havası her zaman bana iyi gelmiştir zaten.

Güzel bir manzarası var sahilin kendinle baş başasın ve en önemlisi tüm dertlerden tüm sıkınılardan  uzaksın.

Bu anın hiç bitmesini isteyerek etrafıma bakınmaya başladım.

Ceyhun'dan...

Genel müdürümün sözleriyle kendime geldim.
"Kızında maşallahı var ammada güzelmiş be"dedi.Ben bu sözleri karşılıksız bırakırmıyım tabi ki de hayır.
"Biz manken ajansı için kız seçmiyoruz" dedim.

"Peki özür dilerim" dedi Şimdi ben niye bu kadar sinirlenmiştim ki sadece beğenisi şunmuştu.

Neyse uyarmanın bi zararı.Ona göre ayağını denk alır ve işlerine daha iyi sarılır.

Kendi odama geçtim ve yarınki toplanıya odaklanmaya çalıştım ama sadece çalıştım.Çünkü hiç işlere yoğunlaşasım gelmiyor.

Neyse sosyal hesaplarıma girip dolaşmaya başladım. Demin ki kızı merak edip iş başvurusu dosyalarından kızın adına baktım.

Ve araştırmaya başladım. Kısa bir süre sonra kapı tıklamasıyla "gel" dedim. Zaten bi rahat bırakmazlar.  
"Efendim amcanız geldi" dedi.
"Hemen içeri al"dedim
Amcamın  şen kahkasıyla odama girdiğini anladım.

Hemen ayağa kalkıp amcamı kucakladım."Evlat nasılsın bakalım"
"İyiym amcam sen nasılsın"amca demezdim hiç amcam derdim.

Çünkü hep ailem gibi karşımda iken o hep daima yanımda olurdu.Amcam hemen konuya balıklama daldı vee.

"Yeğenim bak seni anlıyorum geçsin.Geçliğinin baharındasın tabi gezip eğleniceksin. Bende bu yollardan geçtim.Eyvallah ama aileni de biliyorsun. Hemen evlenip çoluk çocuğa karışmanı istiyorlar.

"Amcam biliyorum ama karşıma tam istediğim gibi biri çıkmadı.Sende biliyorsunki annemi babamı kaç aylardır nışanladım yakında evlenicez diye kandırıyorum" dedim.

"Ben senin hep arkandayım."demesiyle kendime geldim onun o sözleri hep beni oldum olası mutlu etmiştir zaten biraz daha sohbet edip kahvelerimizi yudumladık.

Saatin nasıl geçtiğini bilemedik. Havanın kararlamasıyla amcamla birlikte şirketten çıktık.

Nurşen'den...

Sahilde biraz daha oturduktan sonra hızlı adımlarla eve doğru yol aldım. Sahil evimeze uzak olduğu için otobüse binmeye karar verdim.

Otobüs durağına geldim ve otobüsü beklemeye başladım. Kısa bir süre sonra bi araba durağın önünde durdu.

İçinden orta yaşlarından biri indi ve benim yanıma hızlı bir şekilde gelmeye başladı.

"Kusura bakmayın rahatsız ediyorum ama" 
" Yok önemli değil". dedim.

Sonuçta büyüklerimize saygılı olmalıyız.
"Ceyhun bey sizi arabaya davet ediyor. Gidiceğiniz yere kadar bırakcağız buyrun dedi.

Ceyhun da kimdi ben niye öyle birini tanımıyorum. Yaşlı adam arka kapıyı açtı.

Ceyhun bu muymuş ama bu şirkettedi ki adam.

"Gelsene gideceğin yere kadar bırakalım" dedi.

Nurşen acaba arabaya binecek mi?