Er was eens een geest Zwevend in een plaats Tussen leven en dood De woede in haar borst, Het enige dat haar gebonden Houdt aan deze plek De oorzaak van dat gevoel Allang verloren in tijd Zoals andere herinneringen Dus ze schrijdt door het huis Doelloos, maar o zo boos Een grove fout die mensen maken Is dingen achter zich laten Met de verwachting dat Dat alles zal oplossen Herinneringen vergaan Gevoelens blijven bestaan
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
