Weet je nog, die lang vervlogen tijd Dat ik je hand nam, erin kneep Elke keer dat ik naast je stond Opnieuw en opnieuw
Tot we elks onze eigen weg gingen Maar toch, elke keer dat ik je zie Glijdt mijn hand onmiddelijk in de jouwe Nog voordat mijn brein alarm kan slaan
Ik geef mijn spiergeheugen de schuld Het gaat even duren om die reactie af te leren Maar je lacht en zegt dat het oké is Jouw hand was immers ook uitgestoken
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
