gözyaşları içinde öksürürken dumanlar arasından Fatih ile Fetih çıktı..
Fatih öksürükler içinde boğulurken Fetih'i üzerime attı..
hızla Fetih'i tutarak duvara yasladım..
yüzü simsiyah olmuştu..
durmadan boğulacakmış gibi öksürüyordu.
Fatih bana yaklaşarak
-ambulans gelir birazdan .. dedi..
-hmm.. diye geçiştirdim... sonra Fatih'e de teşekkür etme isteği duydum ve ona sarılarak
-teşekkür ederim.. dedim... beni iterek
-ambulans birazdan gelir onu okuldan çıkaralım... dedi..
-tamam derken ikimizde Fetih'e yüklenerek okuldan çıkartık.. ambulans sesleri çınlarken Fetih öksürmeyi kesmişti. sanırım bayılmış olmalıydı.. Fetih ambulansa bindirilirken hemşire bizi ambulanstan çıkardı ve
-hasta zaten zehirlenmiş bir de siz kalabalık etmeyin... hastane adı ...... dedi .. nasıl bir hemşire böyle kaba olabilirdi ki...
acilde Fetih ilk yardım yapılırken Fatih
-sen kantinden git birşeyler al..diye emir verdi..
-aç değilim..diye karşı çıktım.. gülerek
-ama ben açım..dedi...
-tama dedim sert bir şekilde ve acilden çıktım.. Fetih'e ne olabilirdi ki.. zamanında kurtarmıştık onu ....kantinden çıkmış acile yönelirken arkamdan iki takım elbiseli adam beni tutarak çıkışa yöneldiler.. neler oluyordu.. şaşkınlıktan dilim tutulmuş bir halde iken kendimi siyah bir münübüsün içinde buldum..
-ne oldu şimdi!!! dedim.. hiçbir şey anlayamıyordum.. derken karşımda oturan yaşlı bir adam
-ben Okan im ... dedi..ne!!! ah tabi ya borçları tamamen unutmuştum.
-Okan ..diye tekrarladım..
-borçlarını kaç aydır ödemiyorsun.. adamlarıda atlatmışsın bende bir gidip bu kızın derdi ne bir öğreneyeyim dedim iyi yapmışım... dedi.. hmm.. çok iyi yapmışsın!!
-üzgünüm arkadaşım hastane de... işten atıldım ama en kısa zamanda öderim.. dedim..
-tam 100 bin kaldı tamam mı bir ayın var.... dedi.. bir ay içinde o kadar parayı nasıl bulabilirdim ki.
Ama bu çok z.....sözümü Okan keserek
-bir hafta .. dedi.. bir hafta mı !!
-ne ?? diye sordum
-tam bir haftan kaldı ..dedi.. gülümserken kapı açıldı ve bir adam beni dışarıya attı.. .yere düşerken hızla kapı kapandı ve araba çalıştı.. ayağım zaten burkuktu.. toslar elimde mahf olmuşlardı.. onları çöpe atarak tekrara acile döndüm.. Fatih yoktu.. nereye gitmişti ki bu çocuk.. Fetih'in başında sadece bir hemşire kalmıştı.. hemşirenin yanına koşarak
-nesi var !!diye sordum
-dediğim gibi zehirlenmiş üç -dört saat sonra ayrılabilir...dedi ve gitti.. yani kötü bir şeki yoktu.. şükürler olsun.. Fetih'in yanına oturarak
- Fatih nerede acaba ?? diye sordum kendi kendime..... derken arkamdan Fatih
-burdayım.. dedi.. arkam dönerek gülümsedim ve
-nerdeydin sen?? diye sordum.. bana sert sert bakarken
-kaç saatdir kantinden dönmedin bende gidip kendim alayım dedim.. dedi.umarım beni görmemiştir..
-üzgünüm derken Fatih bir sedyeye uzandı... aslında iyi olabilirdi.. ama çok kabaydı ..
Fetih hasta odasına taşınırken Fatih mızmızlanarak
-ben eve giysi almaya gidiyorum..dedi.
-teşekkür ederim..dedim minnettarlıkla.. yaklaşık yarım sattir odada tek başımaydım.. akşam da olmuştu.. uyku iyice bastırırken Fetih yanında uyuya kaldım.. gözlerimi yavaş yavaş açarken iki güzel bakan gözle karşılaştım.. yüzüme o kadar yakındı ki... neredeyse öpüşebilirdik...
Umarım beğenirsiniz + 20 olduktan sonra yeni bölümü paylaşacağım ^_^
