nasıl

tanımalı mıyım?

  Bu anlamsız bağırış çağırış ve Ferit'in kendi kendine söylenmelerinden sonra aşağı yemeğe indik. Ya bu Ferit şaka mı? Ona hiçbir demememe, tek kelime etmememe rağmen sabahtan beri kendi kendine konuşuyor. Seni anlamıyorum ki ben sana bir tepki verebileyim. Seni tanımıyorum, ve evet eminim, tanımak istemiyorum.

Odaya çıkınca kendi kendine söylenen Ferit artık dayanamamış olacak ki bana dönerek konuşmaya başladı birden.

- Artık bir şeyler mi söylesen Seyran? Sabahtan beri susuyorsun. Ne var aklında, içinde tutma anlat hadi. Bağır çağır ne bileyim kıskanan kadınlar öyle yapmıyor mu?

  Onu kıskandığımı düşünüyorsa gerçekten salak bu çocuk. Ya da hiç gerçek, sağlıklı bir ilişki yaşamamış. Üstelik "kıskanan kadınlar " genellemesi için ciddi sayıda kadın tanıması gerekmiyor mu? Ya bendeki de soru? Ee tanımıştır zaten. Kendince.

  Bir kadını tanımak öyle kısa sürede olacak bir şey değil ki. Ne bileyim en sevdiği renkle en beğendiği çikolatayı, en mutlu olduğu hediyeyle en etkilendiği filmi öğrenince tanımış olmuyorsun ki. Galiba Ferit çok kadınla vakit geçirmiş ama "çok kadın, hiç kadın" gerçeğini bilmiyor.

  Hayatta bir sadece bir kadını istemeli bir erkek. Sadece bir kadını merak etmeli. Evet en sevdiği rengi de bilmeli en etkilendiği filmi de. Sadece bir kadını mutlu etmeye çalışmalı. Sadece bir kadının gözlerine bakarken unutmalı mesela her şeyi. Hani sen başka bir şeyle uğraşırken gözlerin birden onu bulur ama onun gözleri çoktan seni bulmuştur ya, onu seni izlerken yakalarsın işte. İşte bunun gibi şeyler tek bir kadına ait olmalı bence.

   Ve eminim Ferit bunu bilmiyor.

- Ne diyebilirim Ferit? Sabah benden tekrarında açıklama bekleme dedin, ben de tekrarında sormayacağım gibi şimdi de merak etmiyorum.
   Çünkü sen istediğin zaman çıkarsın, gezersin. İstediğin saatte de eve gelirsin. Ben hep burdayım zaten..! Ne yapmak istiyorsan, nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşa. Beni ilgilendirmiyorsun Ferit. Beni zor durumda bırakma, bana bir saygısızlık yapma yeter benim için!

  Şaşırmış, boş boş yüzüme bakıyordu. Onu umursamamı istiyordu herhalde. Belki de kıskanmamı, bağırıp çagırmamı. İnsan gerçekten onun için önemli olmayan birini merak etmiyormuş işte.

  Ama ben Ferit dün neredeydi, kimleydi merak ediyordum işte.

  "Ne olursa olsun o benim kocam, kağıt üstünde belki ama soyadını taşıyorum onun. Ben bilmeliydim, hiçkimse bilmiyorsa bile ben neredeydi, kimleydi bilmeliydim."  bahanesine sığınmak kolayıma geldi. Bu merakın onunla ya da bizim bu durumumuzla ilgisi yok. O benim kocam ya tabii ki bilmeliydim. Sadece bu yüzden..

Aynen Seyran, aynen..

Kendi kendimi bir şeylere ikna etmeye çalışırken kafamdaki o ikna savaşını bitirdim o an

- Sevgilimin yanındaydım.

Ne? Ciddi değil herhalde. Yok beni deniyor bence çünkü başka bir açıklaması olamaz bu söylediğinin.
   Aptal gibi hâlâ şaka yapıyor, beni deniyor sandığım, ya Ferit okey falan ama bu kadar da pislik olamaz diye düşündüğüm için gülmeye başladım. Gülerek içimde anlam veremediğim o sıkıntıyı göstermemeye çalıştım.

- Ne diyorsun sen Ferit? Ne şimdi bu sabah sabah ya. Boş boş konuşuyorsun karşımda. Hadi çekil oyalama beni. Ders çalışmam lazım.

- Sevgilimin yanındayım diyorum. Pelin. Esmer, uzun saçlı, dünya güzeli bir kız. İstersen tanıştırırım bir ara?