Still Into You (BossPeat x FortNoeul x BossNoeul x FortPeat STORY) COMPLETED

Chapter 19

Kinabukasan...

At KC's Restobar...

Nasa harap ni KC ang Kuya Dave niya na wala pa ding ibang ginawa kung di ang asarin ito at pagtawanan, nai-kwento niya kasi dito ang mga nangyari sa kanya kahapon, mula sa kung paano siya nilapitan ng Papa ni Drew at pati ang mga napag-usapan nilang dalawa.

DAVE: so kaya pala blooming ka ngayon ah, (pang-aasar nito sa kanya)
KC: Kuya Dave naman eh, kanina ka pa, asar ng asar, pati sina Cairo wala ng ibang ginawa kung di asarin ako,
DAVE: masaya kasi kami para sa inyo, lalo na sayo, masaya ako para sayo KC kasi finally masaya ka na, hindi ka na masasaktan,
KC: Oo Kuya sana nga,
DAVE: alam mo KC kasama naman sa buhay ang sakit ang mahalaga kaya mo yun i-endure at syaka nandyan naman si Drew, ako, kami nandito kaming lahat,
KC: salamat Kuya kasi hindi mo ako pinabayaan
DAVE: Oo naman ikaw pa ba? Oo nga pala nasaan na si Drew?
KC: dadaan lang daw siya sa office ni Tito tapos pupunta na siya dito, ayan na pala eh,

Maya-maya ay nakita na ni KC siDrew kasama ang Daddy niya, sa labas ng restobar, at nagulat pa si KC dahil dito.

KC: shit Kuya Dave si Tito Bryce, Kuya Dave look at me am i good? Wala ba akong muta or dumi sa mukha, oh my god nakakahiya dapat kasi naligo muna ako kanina bago ako pumunta dito eh, i don't want to look bad in front of them, Kuya,
DAVE: calm down, calm down KC you look good and you smell good too, kahit na hindi ka naligo, okay, kaya wag kang kabahan and don't panic, i got you

After that he winked at KC.

DAVE: Good morning po Mr. Bryce, Drew wassup?
KC: Hello po Tito Bryce, Drew (bati nito sa dalawa nang makalapit sila sa kanila) upo po kayo, (aya nito sa kanila)
DREW: I'm good, Hi Babe, (pagkasabi nun ay agad itong umupo sa tabi ni KC)
BRYCE: Good morning din Kai, Dave
KC: ano pong ginagawa niyo dito Tito?
BRYCE: oh yeah, may meeting ako with your Kuya Dave
KC: po?
DAVE: Oo nga pala KC, hindi ko nasabi sayo, na si Mr. Bryce yung may-ari nung school na pinuntahan natin kahapon
KC: Huh? Talaga po?

Gulat na tanong nito,

BRYCE: Yeah, sobrang unexpected, actually ang tumawag sa akin ay yung Darwin, tapos nung nalaman ko na para sa mga bata sa Angels Orphanage hindi na ako nag-dalawang isip kaya ayun,
KC: ganun po ba? Opo para po sa kanila, and si Darwin naman po, as you can see wala po siya dito kasi may sakit siya, i don't what he and Kuya Dave did yesterday pero ayun po wala siya ngayon,

Sabi nito at nginitian lang siya ni Dave pagkatapos,

BRYCE: Hindi ko talaga alam na ikaw pala yun Kai, sobrang napaka-unexpected talaga ng mga pangyayari
DAVE: i don't think it's unexpected po,
BRYCE: so pa'no aalis na muna ako ha, ang Papa Blaze niyo kasi eh naghahanda ng pagkain kaya Kai sana makapunta ka

Inimbitahan kasi ni Blaze si KC sa birthday party nito mamaya,

KC: Opo, pupunta po ako, ingat po kayo
DREW: bye Dad
BRYCE: bye
DAVE: thank you po Mr. Bryce, salamat po, hatid ko na po kayo, (akmang tatayo na ito nang bigla siyang pigilan ni Bryce)
BRYCE: hindi na okay lang sige na maupo ka nalang, salamat

Pagkasabi nun ay tumayo na si Bryce at naglakad paalis,

KC: Oo nga pala, Kuya Dave when you said that it wasn't unexpected, what do you mean by that Kuya?
DREW: what his saying was it wasn't unexpected at all because all of that happened was already planned by destiny, destiny planned everything dahil gusto niya na magkabalikan tayo, dahil gusto niya na maayos ulit yung relasyon natin
DAVE: napakagaling ni tadhana noh, akalain mo yun, akala ko matatapos itong kwento na 'to nang hindi man lang kayo nagkakaayos, akala ko talaga hindi na magiging okay ang lahat, buti nalang at hindi, buti nalang mali ang akala ko
KC: Oo nga kuya eh, siguro kasi mahal na mahal ako ni Writer kaya ganun,
DREW: At mahal din kita kaya hindi ko matitiis na hindi ka makasama, kaya ginawa ko lahat para sayo, ikaw lang kaya yung nagpatibok sa puso ko noh, ang tanga ko naman kung papakawalan pa kita,
DAVE: yeah right, nung una ang tanga mo kasi pinakawalaan mo siya
DREW: and i learned from my mistake, mali pala na itago ko sa kanya lahat, natakot kasi ako na baka masaktan siya at mahirapan kapag nalaman niya
KC: okay na, tama na kayong dalawa, ang dadrama niyo, past is past okay, kalimutan na natin yun,
DREW: No hindi pwede, hindi natin pwedeng kalimutan nalang lahat, kasi dahil dun sa nangyaring yun, na-realize ko kung gaano ako ka-swerte na ikaw yung pinili ko at hanggang ngayon ikaw at ikaw ang pipiliin ko, dahil nga din dun sa pangyayaring yun na-realize ko kung gaano ako ka-tanga, tapos na-realize ko din na hindi ko pala kaya na wala ka, sobrang hirap kaya, 2 years akong nasa thailand, iniisip kung tama ba yung desisyon ko na umalis, Oo nabuhay nga ako at naka-ligtas sa cancer pero yung mare-realize ko na unti unti kang mawawala sa akin, hindi ko kaya, parang yun yata yung ikamamatay ko eh, you know, i can't live without you, you are my world, my everything
DAVE: pweee, yuck alam mo Drew napaka-corny mo,