Bazen bıçağı alıp tam kalbime saplayasım geliyor.
Bazen bileklerimi kesip herşeyden kurtulasım geliyor.
En fazla ne kadar acıtalabilir ki diyorum,
Kimsenin beni olduğum şekilde sevmeyeceğini anladığımda acıdığı kadar mı acır?
Bu hayatta koşulsuz sevilmeyeceğimi anladığımda acıdığı kadar mı acır?
Gözlerimi kapattığımda güzel günlerin geri gelmeyeceğini hissettiğimde acıdığı kadar mı acır yoksa?
Tartıyorum kafamda,
Hangisi kadar canım yanar diye.
Ve sonra kendi cevabımı veriyorum kendime
Kalbime bıçak değil kocaman bir kılıç saplasam bile bunlardan daha az acıtır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
içimde kalanlar ve daima kaburgalarıma batacak olanlar
Poesíakimseye anlatamadım ama artık olmuyor
