Hoofstuk 8 - De avond

1.3K 68 9
                                    

Foto= Jayden (Zac Efron, hij is zoo knap)

Jayden POV

Ik loop over straat. Het is donker buiten, maar het maakt me niets uit. Ik kon niet slapen. Mijn donkerblonde haar heb ik in een beanie en voor mijn blauwe ogen zit een zonnebril. Ik loop naar het meer toe. Daar kan ik tenminste rustig nadenken. Als ik bij het meer aan kom, zie ik een meisje op haar fiets zitten. Ze fietst het meer in. WAT? Waarom pleegt ze zelfmoord? Ik pak mijn mobiel, bel een ambulance en spring het water in. Ik zwem naar de plek waar ze erin reed. Ik zoek net mijn handen totdat ik met mijn vingers door haar haar heen glijdt. Hebbes.

Ik neem een grote hap lucht en pak het meisje vast bij haar middel. Ik trek haar omhoog. Maar iets houdt haar tegen. Ik pak haar arm vast en zoek wat het is. Touwen. Bij haar armen en voeten. Ik maak ze los en probeer het nog een keer. Het lukt dit keer wel.

Ik zwem met haar naar de kant. De ambulance staat al klaar. Ze trekken eerst haar en daarna mij op de kant. Mooi zo. Ik krijg van een mevrouw een warme deken. 'Goed zo jongen,' zegt ze. 'Je hebt iemands leven gered.' Met die woorden loopt ze weg.

Ik kijk naar het meisje. Mensen proberen haar hartslag uit. 'Ze leeft,' roept iemand. Mooi zo. Nu ik beter naar haar kijk zie ik dat ze echt heel mooi is. Ze is misschien een beetje mager, maar ze heeft heel mooi lang glanzend bruin haar. Haar slanke gezicht heeft de perfecte afmetingen. 'We brengen haar naar het ziekenhuis,' roept iemand anders. 'Wil jij mee jongen?' vraagt een vrouw. 'Ja,' zeg ik zonder twijfel. 'Stap maar in.'

Ik stap in de ziekenwagen. Ik kijk naar alles wat ze met het meisje doen. Ik hoor woorden als: coma en zuurstoftekort. Ze doen van die slangetjes in haar neus zodat ze beter kan ademen. De rest van de rit gaat in een vlaag aan mij voorbij.

Ik stap uit de ziekenwagen. Ik loop het hele stuk met haar mee. Totdat ze bij een klapdeur komen. Dan zegt iemand dat ik in de wachtkamer kan wachten. Goed. Als ze maar niet denken dat ik hier wegga. Ik blijf hier totdat ze wakker wordt. Ik ga 's avonds naar huis om te slapen en kom 's ochtends weer terug. Ik blijf hier de hele tijd.

Na twee weken komt er een vrouw naar me toen lopen. 'Het meisje is wakker,' deelt ze mee. 'Ze wilt je graag zien.'

Als ik binnenloop staat mijn hart even stil. Ze is zo mooi. Ze heeft prachtige bruine ogen.

Stem of reageer als je het leuk vond!

Xx

Crazygirlwritings

ZelfmoordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu