Hoofdstuk 5

1.4K 93 1
                                    

Het water. Het glanst. Ik haal een laatste ademteug en ik fiets er in. Mijn handen en voeten zijn aan mijn fiets vast gebonden. Het water slaat om me heen en ik voel paniek als ik geen lucht meer krijg. Ik probeer me los te worstelen, maar ik herinner me dat ik vastgebonden aan mijn fiets ben. Dan gaat er in mijn hoofd een knop om, en ik laat het gebeuren. Ik zak weg naar de bodem van het meer. Hier heb ik toch zelf voor gekozen?
Dag iedereen, denk ik. Dan is mijn adem op en alles wordt zwart. Dit is toch wat ik zelf wou? Is het allerlaatste wat ik denk. Dan zak ik weg. Ik ben dood en heb iedereen achtergelaten... Schuldgevoel overmant me...

Ik hou van jullie! Stem of reageer als je het leuk vindt!

Xx
Crazygirlwritings

ZelfmoordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu