AV U AGIR

TU NİZANÎ {{ Š£Ň BÎLMÎÝÕRŠÙŇ }}

24/08/2023

TU NİZANÎ ROJ MİN NAÇE

{{ SEN BİLMEZSİN GÜNLERİM GEÇMEZ }}

TU NİZANÎ ŞEV MİN NAÇE

{{ SEN BİLMEZSİN GECELERİM GEÇMEZ }}

TU NİZANÎ BÊ TE NABİM

{{ SEN BİLMEZSİN SENSİZ OLAMAM }}

Asaf'ta içinde olan heyecanla birlikte arabadan inmişti.

Karşısında olan beyaz bir evin önünde durmuştu.

Artık Sevdası'na daha yakındı...

Asaf'ta derin bir nefes alıp vererek o evin kapısını çalmıştı.

Bir süre beklemişti ama evin kapısı açılmamıştı .

Asaf'ta birkez daha evin kapısını çalmıştı.

Ama değişen hiçbirşey olmamıştı...

O beyaz evin kapısı yine açılmamıştı .

Asaf'ın boğazına koca bir yumru otururkende gözlerine derin bir hüzün çökmüştü.

Arkasını döneceği sırada da gözlerine evin bahçesi çarpmıştı.

İçinde olan umud kırıntısıyla da adımlarını bahçeye yönlendirmişti.

Gördüğü manzaraylada gözleri hızla dolmaya başlamıştı.

Sarı elbiseli siyah saçlı genç bir kızın sırtı ona dönüktü .

Sevda ...

Evin bahçesinden ise buram buram bir koku geliyordu.

Sevda'nın kokusu ...

Asaf ise yıllar sonra ilk kez nefes aldığını hissetmişti.

Sevda ise herşeyden habersiz bahçede salatalık, domates ve biber topluyordu.

Kahvaltı için yeteri kadar toplamasıylada yanında olan hasır sepete koymuştu.

Hasır sepeti koluna alıp oturduğu yerden kalkmış ve arkasını dönmüştü.

Gördüğü genç adamla da elinde olan hasır sepet elinden düşmüştü.

Asaf Ömerli...

"" Sevda ."" Dedi Asaf .

Dokunsan saatlerce dökülecek gözyaşlarıyla.

Sonrasında da Asaf susmuştu...

Boğazında koca bir yumru varkende gözlerinin içi parlıyordu.

Sevda ise gördüklerine inanmayarak gözlerini sıkı sıkı yummuştu.

Asaf ölmüştü ...

Kına gecesinde ölmüştü...

Sevda ise o gece başına sıktığı kurşuna rağmen yaşamıştı .

Ama Asaf ölmüştü...

"" Gerçek değil bu Sevda."" Dedi Sevda .

"" Bilinç altın sana yine oyun oynuyor ."" Dedi gördüklerine inanmayarak .