5 [𝐅]

733 109 30
                                    

...

1 yıl sonra,

hyun;

eve gelirken mama almayı unutma sevgilim

lix;

emrin olur bebeğim

Hyunjin yatağında uyuyan bebeğe bakarken gülümsüyordu. Aklından masum şeyler geçerken bebeklerinin yanağına minik bir öpücük bıraktıktan sonra kalktı sallanan sandalyeden. Yunjin biraz hasta olduğu için huysuzdu bugünlerde ama Hyunjin için sorun değildi.

Tüm gün evde durarak ona bakmak iyi geliyordu bedenine. Kimine göre yorgunluk olan şeyler onu dinlendiriyordu artık. Yunjin'in en ufak hareketinde mutlu oluyordu küçük çocuklar gibi.

Aşağıdan gelen kapı sesiyle hızla merdivenlerden inerken bir yandan da sessiz olmaya çalışıyordu.

Merdivenden indiği anda göz göze geldiği eşiyle gülümsedi. Kendini hemen onun kollarına atarken kahkaha attı. Felix onun neşesine gülerken kafasını boynuna sokup derin bir nefes aldı.

Lee Hwang Hyunjin.

1 yıl içinde garip bir şekilde kendini toparlamış, 6 ay önce de eşine kavuşmuştu. 2 ay önce de bebekleri Yunjin'i evlat edinmişlerdi.

Hyunjin başta ona dokunmaya bile korksa da eşinin ve aldığı terapilerin yardımıyla şimdi hiç kucağından indirmiyordu.

Felix onu kucağına alıp mutfağa götürürken bir yandan da boynunu öpüyordu.

"Kızımız nerede?"

"Kızımız az önce uyudu sevgilim.. Mama aldın mı ona? Bu gece biter maması."

"Aldım bebeğim, arabada. Yemekten sonra hallederim poşetleri tamam mı?"

Hyunjin kafa salladığında ayakları yerle buluştu. Felix onu tekrar öpüp mutfak tezgahına yöneldiğinde Hyunjin de beline sarılarak ensesini öptü.

Felix yemeği hazırlarken Hyunjin onu izliyordu. Aklına bir kaç ay öncesi gelirken gözlerini kapattı.

Eşine gereğinden fazla yük ve acı yüklediğini biliyordu. Bunun için suçluluk duyuyordu ama en çok minnettarlık vardı.

O durumda olda bile onu bırakmamıştı. Tüm sevgisini yine ona vermişti.

"Özür dilerim..."

"Neden sevgilim?"

"Seni çok zor durumlara soktuğum için..."

Felix kenarda ki havluyu alıp ellerini silmiş, daha sonra arkasını dönmüştü. Eşinin belini kavrayıp dudaklarını birleştirdi.

"İyi değildik, ikimizde. Ben sadece kızımızı kaybetmenin acısıyla yüzleşirken sen ikimizi de kaybettiğini sandın. Çok normal bu bebeğim. Benim şu anki derdim iyi olman. İyisin, benimlesin ve benimsin. Bu bana yeter."

Gülümsemesi Hyunjin'i rahatlarken sözlerine devam etti.

"Ne olursa olsun seni seveceğime söz verdim. Bu sözümün arkasındayım. Psikolojik sorunların olsa da olmasa da sen benim bir tanemsin. Senden vazgeçmem. Ölsem bile her zaman sana yine geleceğim. Her zaman rüyalarında olacağım."

son

...

gloss gibi bitirmedim 🥺

tell me lies | hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin