O Kız

~"ailem" 5~

Selam güzelliklerrrrr 🤍🤍
Nedensizce çok mutluyum
Ay bu arada (~) işaret kızın iç sesi oluyor bu bölümde bol bol var unutmadan söyleyeyim
İyi ve keyifli okumalarr

**
Hastaneye girdiğimde hemen karşımdaki kadının yanına gittim "merhaba dicle ben sanırım doğumum sırasında bir karışıklık olmuş bunun için burdayım"
Kadının kibirli bakışları beni sinir etmişti kadın beni hiç takmadan cırtlak kırmızı olan rujunu sürmeye devam etti "ee napalım oturup ağlayalım mı"diyip güldü yanındaki kızlarda ona eşlik etti aman ne güzel iki dakika başımız belada. Eksik olmasın aman Allah korusun!

Elimden geldiğince yüksek bir sesle "pardon buraya bakabilicek düzgün birisi varmı" diye seslendim herkez durup birden bana baktı.
ne var be sanki ilk defa bağıran birisini duyuyorlar baygın bakışlarla nereye geldim ben havasında olan bı çocuk yanıma geldi "ay kimsin bilmiyorum ama ne bağırıyon be mal babanın hastanesimi" dediğinde sinirlerim iyice gerildi "bak çocuk ne sen uğraş ne ben ya bana yetkili birini çagır yada siktir git şurdan" diye bağırdım
~yeni hobin bağırmak galiba
Bende diyordum bu nerde hoşgeldin iç sesim
Çocuk göz devirip "gidiyorum bekle" dedi ve koşarak gitti 1 dakika geçmeden doktor önlüklü bir adam ve az önceki çocuk geldi "iste bu abi sorun cıkarsn kız" dedi lan ben bunu nerden tanıyorum
~sey ya kimdi bu lan...LAN BU KARAKOLDAKİ ÇOCUK AMİRİN ÇOCUĞU OLAN
Sıçtık desene
"Merhaba ben buraya DNA testi için gelmiştim" dediğimde daha büyük bi şok geçirdi
"D-dice sen misin" dedi hala şokta olan adam
~ay salakmısın adam yok eben
"Evet de bir sorun mu var"
Üzerindeki o şaşkınlık yerini büyük bir tebessüme bırakmıştı "yok bi sorun gel ben sana eşlik ediyim"
Küçük bir baş hareketiyle onu onayladım doktor çocuğun yanına donup kulağına birşey söyledi ne söylediyse çocuk donup kadı ve ışıltılı gözlerle bana baktı
Çocuk tekrar yanıma geldiğinde öncelikld ismim güney bana güney abi diyebilrsin dediğinde bu samimiyetini sorgulasam da bişey demedim

Birilikte odasına girdiğimde hemen odayı incelemeye koyuldum ferah bir odası vardı birkaç tane ilgimi çekmeyen fotoğraf dışında duvarları boştu vişne çürüğü rengindeki koltukları hoşuma gitmişti ben odayı incelerken o çoktan oturmuş ve hızlı hızlı birilerine mesaj yazıyordu.
Koltuklara oturup bu sefer onu incelemeye başladım kıvırcık saçları ve kumral olmasına rağmen gözlerinde gördüğüm o mavi renk beni büyülemişti uzun ve kaslı bir adamdı
~ taş mübarek taşş
Bana döndüğünde tedirgin bir gülümseme ile "evet dicle bişeyleri anlatmanın vakti geldi" dedi ve konuşmaya başladı keşke sussaydi...
"Ben bu hastanede çalışan bı doktorum birde ikizim var ve eğer bebek karışıklığı doğruysa abin oluyorum"dedi çok içten bir tebessümle
~çok çok ama çok ilginç
"Ne kadar emin konuşuyorsunuz ayrıca bu olay öyle hemşirenin dalgınlığına gelecek bir olay değil göz var nizam var her bebek birbirine benzemez boy kilo saç baş ne biliyim kirpik uzunlukları bile bakınca farkedilir. bu olayın üstünü örtmeye calışırsanız dahada eşerim haberiniz olsun"
~ne kadar konuştun be içim şişti
Gergin bir gülümseme ile "sende haklısın dicle ne diyebilirim ki istersen bu konuyu ailem gelince konuşalım sonra kan verirsin senin için uygunmu"
Başımla onayladım konuşmak istemiyordum sadece düşünmek ve mantıklı bir açıklama bekliyordum
Kapının çalınmasıyla daldigim duşuncelerden kurtluldum

(Buraya iki espiri yazardım da neyse tadımız kaçmasın)
Gel sesinden sonra bir
kadın ve üç adam girdi hadi ama kim bunlar
Hepsini bakışları bana dönerken ayımı oynuyo dememek için zor tuttum kendimi
Hepsine sert sert bakışlar atıyordum ve aynı bakislari alıyordum sadece kadın bana normal insan misim gibi bakıyordu
Güney yalandan öksürüp "bunlar benim ailem Annem,babam,ikizim ve kardeşim"

Kardeş mi hayır ya ne kardeşi
Şok olmayı bırakarak "ne zaman kan alınıcak" dedim umursamazca gözlerindeki hayal kırıklığını görsemde birşey demedim
"Hemen şimdi buyur şuraya otur lütfen dedi"oturup kolumu açtığımda ufak bir duraksama yaşadı haklıydı bende önümde kolunda morarmalar olan bir kız görsem bende aynı tepkiyi verirdim

**
Kanlar alınmıştı sonuçların çıkması iki günü bulurmuş onu onaylayıp odadan çıkmaya hazırlanırken o kadının sesini duydum "m-merhaba dicle" titrek sesi ve dolu olan gözleri benide üzse de baskın bir şekilde "merhaba" dedim. Herkez pür dikkat beni dinlerken kadının gözlerinde bir ışıltı belirdi.
"Asu ben yanımdaki eşim adem bu da oğlum kuzey doktor olansa güney" diğer çocuğu göstererek ve "ikizin Kaan"
~İkiz... İKİZ İKİZ DİYO DİCLE İKİZ DİYOO
Kelimenin tam anlamıyla donmuş kalmıştım ikiz demişti benim ikizim gözlerim dolmamak için çaba sarf etsede kızarmışlardı sessizce ona döndüğümde boş bakışlarla karşılaştım sanki sana ihtiyaç yok der gibi olan bakışlar...

KESTİKKK
az oldu biraz ne kadar uzattım
Ama biraz dram olsun dedim
Neyse umarım beğenirsiniz
Sizi seven yazarcığınızdan
Bir sonraki bölümde görüşmek üzereeeee 💗💗💗