seungminin evine gidebilmek için geçmek zorunda olduğum bir sokak var oradan geçmeden gidemiyorum
o sokakta da sadece kendilerini havalı sanan sokağa girenleri gasp edip paralarını alan ergenler var
yanlarında birisi olduğu için bana bulaşmazlardı ama küçücük bir çocuğun ağlamasını duyunca ben onlara bulaşırdım öylede oldu zaten
"şu çocuğu bırakın sizden çok küçük"
"sen kes sesini işine bak dayak yemek istemiyorsan ikile"
zaten moralim bozuktu birkaç kişiyi dövmek fena olmazdı
"aralarına girip çocuğu onlardan aldım
"abicim şuradaki amcayı gördün mü biraz onun yanında bekle sen beni ama lütfen hiçbir yere ayrılma"
12 yaşında olduğunu düşündüğüm çocuğa yakından tanıdığım birisinin yanında beklemesini söyledim oda koşarak yanımızdan uzaklaştı
"sen ne yaptığını sanıyorsun bizim işimize ne cesaretle karışabilirsin ha gitmeni söylemiştim"
her cümlesinde beni itiyordu ama yüzüne yumruğu geçirdiğimde yapamadı
"sizi her geçtiğimde görüyordum artık ters günüme geldiniz bir daha görmemek umuduyla"
...
dövüş bilmeyen veletleri yere yığmak çok kolaydı tabiki polis gelene kadar hepsini güzelce dövdüm
o çocukla birlikte ifadelerimiz alındı çocuk bana teşekkür ettikten sonra gitti ama beni bazı bayılan veletler yüzünde gözaltına aldılar
bir bir buçuk saat telefon olmadan orada tıkılı kaldım seungmin ne kadar merak etmiştir kim bilir
"çıkabilirsin senden şikayetçi olmadılar"
"sonunda asıl suçlu onlar ama cezayı ben çekiyorum nerede adalet hanii"
"çok konuştun sanki yanında bir polis memuru olduğunu unutmamalısın"
yüzümü yanımdaki adama çevirdim
"ama öyle ben sadece küçük çocuğu kurtardım onlar hergün oradalar"
"kavga etmeden de polisi arayabilirdin"
"bu bişey değiştirmezdi onlar zengin ailelerin çocukları oldukları için hiçbir şekilde ceza almıyor yaptığım şeyden de pişman değilim"
birçok kez polise bildirmiştim ama dediğim gibi ya yaşlarından dolayı yada paralarından dolayı cezadan kurtulmuşlardı
"adın ne bakayım senin"
"hyunjin, hwang hyunjin yine ceza alırsam kafama sıkarım"
"bunun bir tehdit olmadığını düşünmek istiyorum, sadece dikkatimi çektin umarım tekrar burada karşılaşmayız"
benden önce o çıkacakken aklıma gelen şeyle ona seslendim
"eee şey adını bilmediğim memur bey bişey sorabilir miyim"
"changbin ben sorabilirsin tabiki"
"sürekli cesetler bulunuyor ya onları öldüren kişi yakalandı mı"
"evet yakalandı"
"ben yapmadım falan diyor değilmi"
"ummm diyor ama tüm suçlular der bunu"
"bence ona güvenin"
"ne biliyorsun bu konuda hyunjin"
anlatmam doğru olurdu herhalde
"şey geçen gün sahilin oradaki cinayeti biliyorsunuz değilmi"
"sen bunu nereden biliyor-"
"bende oradaydım cinayetin zanlısı üst komşum olur ben onun yanına gidecekken bir kadın benim gitmemi engelledi"
eline kağıt çıkartıp yazmaya başladı
"sonrada bayılttılar beni uyandığımda evimdeydim gidip zorla kameralara baktım"
"görüntüler silinmişti"
yalan söyledim nedenini bilmiyorum ama bunu doğru buldum
"bu bilgilerin doğruluğunu bizzat kendim kontrol edeceğim numaranı yaz şuraya"
kağıda numaramı yazdım daha sonra yanındaki dolaptan telefonumu çıkartıp geri verdi bana
sonunda bu aptal yerden çıktıktan sonra telefonuma gelen aramaları yanıtladım
Felix
"efendim changbin"
"hwang hyunjin mi"
"peki söylediğin iyi oldu ilgilenirim"
şu çocuk sandığımdan çok şey biliyormuş
görüntüler silindi dediğine göre onları gördü ve ifşa etmedi acaba ben olduğumu anladığı için mi söylemedi
"Felix bey şoförünüz hazır sizi bekliyor"
"geliyorum lia"
___________________________________________
helluu evrivan 🏎️
offf bunun devamının güzel olması gerekiyor ilham perilwrim nereye uçtu yaaaaa 😾
ฉันรักคุณ 💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
$TING
FanfictionSEMELİXXX /ᐠ。ꞈ。ᐟ\ hyunjin bodrumundaki adamın yardıma ihtiyacı olduğunu düşünüp evine almıştı bi katili evine aldigini bilmeden