seni korumak için

243 32 22
                                    

sonunda felix ten kurtulabilmiştim ilk işim karakola gitmekti ama ondan önce seungmin i aramaya karar verdim telefonumun yanımda olmadığını fark edince geldiğim yolu tekrar gittim sonuçta bana zarar veremezdi

zile basınca az önce ki koruma yerine başka birisi açtı kapıyı 

"felixi çağır telefonumu versin"

koruma gitti bir süre sonra felix elinde sırt çantamla geri geldi

"beni bu kadar çabuk özleyeceğini düşünmemiştim"

çantamı elinden çekip hiç bir şey demeden ondan uzaklaştım çantamı biraz karıştırıp içinden telefonumu çıkardım seungmin bir kaç kez aramıştı

"seung birkaç gün seninle kalsam sorun olurmu"

"istediğin kadar benimle kalabilirsin de bir şey mi oldu sesin pek iyi gelmiyor"

"birkaç saate yanına gelirim gelince herşeyi anlatacağım"

"tamam dikkat et kendine"

telefonu kapatıp çantama koyarken bir mesaj geldi 

*umarım birilerine anlatmak gibi bir aptallık yapmazsın zaten sen akıllı çocuksun yapacağını düşünmüyorum da ben yine de uyarmak istedim*

gördüğüm şeyle korkuyla etrafıma bakındım ya telefonumu dinliyordu yada yakınımda bir yerdeydi 

hızlı adımlarla yolumu elimden geldiğince uzatarak geçen gün tanıştığım polis memurunun yanına ilerdim bir yandan etrafıma bakıyordum ama küçük çocuklar ve yaşlı amcalardan başka kimse yoktu işin korkunç tarafı da buydu şüphelenebileceğim kimse yoktu

karakola ilk adımımı attığımda biraz olsun rahatlamıştım isminin changbin olduğunu hatırladığım memur sanki beni bekliyormuş gibi yanıma geldi 

"heyy yine sen ne işin var burada"

"bana yardım etmeniz gerekiyor"

birlikte onun ofisine gittik 

"anlat bakalım dinliyorum seni şu geçen bahsettiğin kişiyle mi alakalı bir şey"

"evet"

önümdeki içecekten bir yudum aldım ve yaşadığım herşeyi anlattım

"elimizde geçerli bir kanıt olmadan onu tutuklayamayız bu olayla ben tek başıma ilgileneceğim senden tek isteğim bunu gizli tutman eğer olay polisler yada sivil kişiler arasında yayılırsa büyük sorunlar oluşturabilir"

kendi numarasının yazılı olduğu kartviziti  bana uzattı 

"eğer sana rahatsızlık verirse yada zarar vermeye çalışırsa bana ulaş"

aslında az önce bana attığı mesajı kanıt olarak kullanabilirdim bir anlık ümitle telefonumu açtım tabiki mesaj hatta numara bile silinmişti telefonuma birşey yapmış olmalı diye düşündüm 

"tamam teşekkür ederim umarım yakalayabilirsiniz"

karakoldan çıkıp biraz uzaklaştıktan sonra telefonum çaldı ilk başta seungmin olduğunu düşündüm ama numara arıyordu

"sen kendini zeki sanıyorsun galiba karakola gittiğini anlamayacağımı mı sandın her kime anlattıysan onu bulacağım merak etme"

"sen hastasın sorunların var senin git bir doktora görün"

telefonu kapatınca ne olur ne olmaz diye yolumu uzatarak seungmin in yanına gittim 

"heyy neden bu kadar uzun sürdü endişelendim"

"biraz işim vardı merak etme ben iyiyim"

yanımda okul için kullandığım çantamdan başka hiç bir şey yoktu 

"al bu pijamalar sana tam olur diye düşünüyorum burda da kullanılmamış diş fırçası ve havlu var rahatına bak"

"teşekkür ederim seung"

üzerimi giyinip mutfağa arkadaşımın yanına gittim 

bulgogi ve kimchi hazırlamıştı yanına oturup sessizce ona eşlik ettim

"evet seni dinliyorum hyun bir sorun olduğu belli"

sessizliği seungmin bu sorusuyla bozdu felixin dedikleri gözümün önüne gelince korktum

"bir dakika"

her ihtimali düşündüğüm için telefonumu alıp başka odaya koydum

"şu felix diye bahsettiğim kişi var ya"

"senin markanın kurucusu değilmi"

"evet o işte offf nasıl diyebilirim"

korkuyordum seungmine birşey olursa nasıl dayanırdım bilmiyorum

"o kötü birisi"

"onu cümleye başladığında anlamıştım zaten hyunjin biraz açık konuşur musun burada bizden başka kimse yok rahat ol"

"offf şu insanları öldürüp bodruma atan kişi felixmiş"

"hadi canım ya ciddi olamazsın dalga geçiyorsun değil mi" 

yüz ifadem her şeyi açıklıyordu sadece inanmak istememişti

"hyunjin sen bunu nasıl öğrendin sana bir şey yapmadı değil mi"

onu korkutmak istemezdim ama söylemeliydim

"kendisi söyledi bana bir şey yapmadı iyiyim ben merak etme"

bu kadar korkacağını düşünmemiştim sıkıca bana sarılınca ona karşılık verdim

"polise gittin değil mi"

"evet buraya gelmeden önce oradaydım bu konunun gizli kalması gerektiğini söyledi lütfen kimseye söyleme"

biraz daha konuşunca daha fazla uzatmanın saçma olacağını düşündüm seungminin içini biraz rahatlatmak adına chan ı çağırdım ona bu olaydan bahsetmedik üçümüz birlikte durursak seung daha rahat olur diye düşündüm haklıydım 

Felix

changbin beni aradığında planımın istediğim gibi olacağını anladım tek yapacağım şey hyunjinin gözünü korkutmaktı ki bu benim için çok kolay olmuştu

"felix bey çocuk arkadaşının evine gitti ne konuştular bilmiyorum ama en son birbirlerine sarılıyorlardı"

ona anlatmak gibi bir aptallık yaparsa daha iyi olur aslında

"başka"

"birde az önce başka birisi daha gitti yanlarına evde üç kişi olduğunu biliyoruz sadece"

"tamam sen orada beklemeye devam et en ufak hareketlilikte bana haber ver"

"peki efendim"

bir şey mi planlıyor yoksa tamamen tesadüf falan mı anlamış değilim 

neyse her şekilde ondan daha güçlüyüm 

"Lia şu seungmin denen çocuğun sevgilisiyle konuştun mu"

"evet efendim herşey istediğiniz gibi olacak"

harikaa 

hyunjin bunları seni korumak için yaptığımı anlasan keşke

___________________________________________

selam birazda bu fiction da yasam belirtisi vermek istedim 🙂
umarim seversiniz aklimda birkac fikir var eger sizin de eklememi istediginiz seyler varsa söyleyebilirsiniz
ฉันรักคุณ 💗

$TING Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin