Prensesin Mobil Bağlantı Kulesi

3

Medya çocuk Lyana

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━━━★✼☆｡
╔═══════════════════╗
╚════════ 𝓔𝓵𝓪𝓻𝓪 ════════╝

Hazırladığım tabakla ve odadan aldığım ince ceketle bahçeye doğru ilerliyordum. Lyana sanırım çoktan bahçedeydi. Onu bu seferlik kıramamıştım ama artık kafasını çatıdan çıkarmaması gereken zamanlara girmiştik. Sadece bu seferlik hevesini almasına izin vereceğim. Daha sonra ejderha şehrin üzerinden uçana dek ona ev hapsi uygulamak zorundayım. Lyana çok üzülecek ama olsun...

Uh! Bunu istediğimden değil, gerçekten değil. Böyle olması gerek. Lyana'yı gerçekten saraya kapatmak istemiyordum ama her şey onun geleceği içindi. Onun gibi sevimli ve iyi yürekli bir kız gerçek mutluluğu hak ediyor. Hikâyenin içeriğini takip etmesine izin veremem.

İşte tam o andı...

Bir anda gece oldu.

Kaşlarım çatılırken hâlâ elimdeki tepside olan gözlerimi yerdeki koyulaşan çimlere çevirdiğimde duraksadım. Güneş tutulması yaşanmış gibi bir anda etraf karanlığa bürünmüştü.

Kafamı dehşetle yukarıya kaldırışımla beraber üzerimdeki koca gölge de kalktı. Daha doğrusu batı yönüne doğru hareketine devam etti.

Olamaz!

Ejderha!

Geçtiği alanı geceye çevirecek kadar devasa bir ejderha, gölgesini sarayın üstüne düşürerek gökyüzünde ilerliyordu. Özellikle bir şeye doğru ilerliyordu üstelik...

Olamaz çarpı iki!

Gözlerim irileşirken zar zor Lyana'yı aşağıdaki melek heykellerinin önünde görebildim. Ejderha da onu görmüştü!

"Ah, siktir!" Tepsiyi bir kenara fırlatarak koşmaya başladım. İmkansızlıkları bir kenara bırakıp tüm gücümle koştum. Aniden yerin sarsılmasıyla dengemi kaybedip rüzgardan yere düşene kadar... Sakın bana ejderhanın iniş yaptığını söyleme!

Zaman kaybetmeden ayağa kalkıp hızla ileri atıldım. Bir ejderhadan hızlı olma ihtimalim sıfırın da altında olduğu için ben alt bahçeye inen merdivenlerin başına geldiğim anda ejderha da çoktan pençeleri arasına Lyana'yı kıstırmıştı. Zeminden destek alarak tekrar havaya fırlayan ejderha ile dengemi kaybedip korkuluklara yapıştım. Son anda tutunmasam muhtemelen aşağı uçardım.

Çığlık atıp havada debelenen Lyana ile göz göze geldiğimde bir an zaman ikimiz için de durdu.

"Lyana!" Diye bağırdım saniyeler acımasızca geçip giderken. Lyana panikle elini bana doğru uzattı. Tutabilirmişim gibi nafile bir çabayla ben de öne uzandım.

Bakışlarında büyük bir korkuyla onu kurtarmamı umar gibi bana bakıyordu. Göz yaşları ile parlayan mavi gözleri ve güneş ışıklarının dans ettiği sarı saçları ejderhanın onu nasıl bu kadar kolay bulduğunu da açıklıyordu. O, parlıyordu. Tıpkı altın ve elmaslarla süslenmiş değerli bir hazine gibi... Tıpkı masalda da olduğu gibi...

"Elara!" Bakışmamız da hızla geçen zaman gibi kısa sürdü. Ejderha devasa kanatlarını çırpıp havalanırken rüzgarın etkisiyle vücudum geri savruldu.

Her şey için çok geçti.

"Prenses kaçırılıyor!"

"Acele edin Prenses-"

"Ejderha!" Her şey için geç kalmış askerler panikle bahçede dolanıyordu. Hepsi zırhlarını ve kılıçlarını kuşanmış gökyüzünde uzaklaşmakta olan ejderhaya bakıyordu. Benim de bakışlarım aynı yerdeydi. Bir grup işe yaramaz olarak göğü izledik.