Venom•° HyunHo

°•8•°

İyi okumalarr~

Akşam yemeğinden sonra hepimiz koltuklara çullanmış evdeki tek haberleşme cihazı olan televizyonda izlemek için film seçiyorduk. Ne yazık ki internet yoktu, televizyonun yanındaki kitaplıkta duran yüze yakın film arasından hepimize uygun olanı bulmaya çalışıyorduk. Jeongin sabırla eline aldığı kutuların arkasından konuları okurken hepimiz hayatımız buna bağlı gibi onu dinliyorduk çünkü sıkıntıdan patlamak üzereydik ve başka yapacak bir şey bulamamıştık. En azından telefonlarımızı vermelilerdi... Çok sinir bozucu.

Hyunjin kahvaltıdan sonra bir garipti. Gözlerini sürekli üzerimde hissediyordum. Hatta hissetmekle kalmayıp ona döndüğümde bana baktığını da görüyordum ama nedenini çözememiştim. Pek olumlu hisler taşıyor gibi değildi gözleri. Göz göze geldiğimizde bile gözlerini kaçırmaması korkutmuştu beni istemsizce. Ondan etkileniyordum evet ama onu tam olarak tanımıyordum sonuçta. Bu iyice tırsmama sebep olurken tedbiri elden bırakmayıp kendimi tüm gün Changbin'e yapıştırmıştım.

Tabii şimdi nasıl oluştuğunu bilmediğim oturma düzeninde dörtlü koltukta nasıl Changbin ve Hyunjin arasında kalmıştım bilmiyorum. Hâlâ filmi seçememiş olmamız sinirimi bozarken sıkıntıyla oflayarak daha yakın oturduğum Changbin'in geniş omzuna yasladım başımı. Aynı anda Hyunjin rahatsızca yerinde kıpırdanırken ne olduğunu anlamak için gözlerimi hafifçe ona çevirsemde açık bir neden göremeyip tekrar artık okumaktan yorulmuş Jeongin'e döndüm. Sonunda Felix'ten bir ses yükselirken sonuca varalım artık diye yalvarıyordum içten içe.

"Ya acaba Shrek mi izlesek?"

Felix cümlesini bitirir bitirmez Jeongin elindeki filmi hızla ona fırlattı. Şu an onu pek suçlayamazdık çünkü bu fikir en başta ortaya atıldığında Felix başka bir şey izleyelim demiş bunun sonucunda da Jeongin yarım saat kadar film konusu okumak zorunda kalmıştı. Felix onu ıskalayan kutuyu umursamadan Jeongin'e kendini affettirmek için şirinlik yapmaya başladı. Jeongin ustalıkla onu görmezden gelerek Shrek'i eline alıp açtı. Şahsen ben bile o sevimliliğe dayanamamıştım.

Yaklaşık dört saat sonunda ilk iki film bitmiş üçüncüsüne başlamadan önce atıştırmalıkları yenilemeye girişmiştik. Ortadan kaybolan Jisung elinde alkol şişeleriyle dönerken göz devirdim. Sevmediğimden değildi kesinlikle, bayılırdım ama içmeme izin vermeyeceklerine de emindim. Herkesten heyecanlı sesler yükselirken şişeler açılmış bardaklara boşaltılmıştı.

Elim yavaşça kendi bardağıma uzandığında kimsenin bana takmamasının mutluluğunu yaşıyordum. Ta ki ben daha alamadan Changbin imkansız bir hızla bardağı kapıp kafaya dikene kadar. Ters bakışlarımı ona çevirirken o beni umursamadan kendi bardağından bir yudum almıştı. Film çoktan başlatılmışken çok sevmeme rağmen somurtarak bakıyordum ekrana.

Birkaç dakika sonra şüpheli yakınlıktaki bardağa gözüm kaydı. Hyunjin kolunu çapraz tutmuş doğal bir görüntü sunarken bardağı kimseye belli etmeden bana uzatıyordu. Yüzüme yerleşen sırıtışla gözlerimi yüzüne çıkardığımda benimkiyle aynı olan sırıtışla ekrana bakıyordu. Ona baktığımı hissetmiş olacak ki bana dönerek göz kırptı. Gülümsemem büyürken bardağa yaklaştım. Dudaklarım bardağa değdiğinde bardağı hafifçe eğerek bir yudum almamı sağlamıştı. Yüzümde zafer dolu bir gülümseme oluşurken önüme döndüm. Hyunjin kendini tutamayıp hafifçe kıkırdadığında Changbin şüpheyle bize dönse de faydasızdı, bir şey anlaması imkansızdı.

Son filme geçtiğimizde Hyunjin'le bunu defalarca tekrarlamıştık. Sarhoş olmamıştım. Amacım da bu değildi zaten, sadece biraz içmek istemiştim ve Hyunjin sayesinde isteğime kavuşmuştum da. Ama ne yazık ki o da dahil hepsi fazlasıyla sarhoştu. Diğerlerinin filmden kopup birbirleriyle uğraşmasından ve çıkarttıkları saçma sapan seslerden sarhoş oldukları anlaşılıyordu.