Kalbimin Salak Hırsızı

KIRIK KANAT

Evet sonunda yaz tatiline girdik. Gerçekten okulun stresini üstümden attığım için çok mutluyum. Bakalım bu yaz tatilinde beni hangi deli maceralar bekliyor.
Evet bodrumda bir tatildeyim arkadaşlarla delicesine eğleniyorum ve -hey bu seste ne ah tabii yaa her sabahki gibi alarm 6.30a kurulu neyse kalkayım bari. Yatağımdan bir
Anda sıçradım hızlica banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım. Mutfaga gittim ve küçük bir kahvaltı sofrası hazirladim tam yemege gömülüyordum ki cebim titremeye başladı. Telefona baktım arayan Banu'ydu. "Alo" ve ışte o çılgın ses "Alo aşkı sı tatile girince benden kurtulabileceğini mi sandın?" Oflayarak cevap verdim " ne var yine Banu" " hazırlan seni almaya geliyorum alışverişe gideceğiz." Cevap vermeye fırsatım bile olmadı. Telefonu yüzüme kapattı. Hemen odama gittim. Dolaptan kot şortumu ve göbekten bitme amerikan bayrağı baskılı t shirtumu çıkardım ve giydim. Saçlarımı sağ tarafa attım ve hafif pembe bir ruj sürdum. Aynaya baktığımda son derece havalı gorunuyordum kısacası egom tavan yaptı. Kısa süre sonra korna sesini duydum ve aşağı indim. Kapıyı açar açmaz Banu bana sarıldı ve yanağımı öptü ama öptü demeye bin şahid gerekir resmen yaladı. Arabaya bindim ve yola çıktık."eee ne yapıyoruz bakalım?" Biraz dusundükten sonra cevap verdi."bilmem ilk alışveriş yaparız sonra kafeye oturur sohbet ederiz " Banu'nun fikrini onaylandıktan sonra radyoyu kurcalamaya başladım. Justin Bieber,Demi,rihanna ve ross lynch. Ne bi dakika ross lynchmi of o çocuğa bayılıyorum dostum sesi ruhumu dinlendiriyor büyük hayranıyım daha doğrusu hastasıyım.Bütün yol boyunca rossumu dinledim. Yarım saat sonra alışveriş merkezine geldik ve içeri girdik. Banu mağazalara yiyecekmiş gibi bakıyordu.o halini gorseniz gerçekten korkarsınız. Kolumdan beni çekti ve bir mağazaya sürükledi. Hem bir t-shirt buldu ve kabine girdi ah tanrım bu kız tam bir alışveriş manyağı. Gözüme bir etek takıldı ve eteği Banu'nun üstünde düşündüm. Gerçekten çok tatlı dururdu. Kabinin tepesinden eteği içeri attım. Kabinden "hey!" Diye bir ses geldi. Acımasızca güldüm. Banu kapıyı açınca ciddileşti " nasıl olmuş kanks"
Gerçekten çok tatlı olmuştu. Elimle bir okey işareti yaptim ve çıkarmasını söyledim. Ve biraz daha bekledim. Sonunda çıkabildi. Kasaya gidip ödemeleri yaptıktan sonra mağazadan çıktık. Ama bizim Banu'ya iki parça kıyafet yeter mi o mağazadan bu mağazaya dolaştık durduk. Bir saat sonra Banu yorulduğunu söyledi. Bir kafeye gidip oturduk biraz sohbet ve dedikodu yaptık sonunda akşam oldu. Arabaya bindim ve yola çıktık. " ee Banu hanım mutlu oldun mu " tebessüm etti ve cevap verdi." Evet kanka geldiğin için teşekkür ettim" " önemli değil ama bana bir şey almadık daha doğrusu senden sıra gelmedi yarın benim için çıkıyoruz ona gore." Arabayı bir süre sessizlik kapladı sessizliği banunun telefonu bozdu. Telefonu açtı ve bir süre onda "ne!" Diye bağırdı sürekli bana bakıyordu " Banu bir sorun mu var " sesi titriyordu " y-Yok b-bisey " " sesin niye titriyor " " yoruldum ondandır " dedi tabiki yemedim bu yalanı. Ama fazla üstelemedim. Yola devam ettik biraz sonra benim evime geldik evet benim evim dedim çünkü annemle babam iş için fransa ya gittiler bir iki senedir oradalar ve yarın gelecekler onlara anlatacak çok şeyim var onları çok özledim. Banu ile sarılma faslı bittikten sonra eve girdim ve direk kendimi yatağa attım. Annemlerin geleceği sevinci ile uykuya daldım .

Sonunda sabah olmuştu yataktan fırladım ve pijamalarimi çıkardım. Sıcak bir duş aldım ve annemlere süpriz yapmak icin mutfaga girdim. Önüme tarif defterimi açtım ve karıştırmaya başladım biraz düşündükten sonra kek yapmaya karar verdim. Telefonumdan Nil KARAİBRAHİMGİL- sana kek yaptim şarkısını açtim ve işe koyuldum. Üç yumurtayi kırdım önce portakal dilimledim ince ince göz kararı da bi- mesaj geldi telefona baktım mesajın sahibi banuydu.
-kanka size geliyorum konuşmamız gerek-
Oyy canım kankam içine doğdu demekki yardıma geliyo herhalde aradan çok çok vakit gecmeden kapı çaldı keki fırına verdim ve kapıyı actim "günaydın banu" ama morali bozuk gibiydi "iyi misin " soluk bir sesle cevap verdi " konuşalım mı"
" tamam sen geç otur ben seni dinliyorum annemlere kek yaptim da ona bakayım " "tamam ben salondayim" ben mutfaga gittim oda salona geçip oturdu ve anlatmaya başladı. " buket annenler o keki yiyemeyebilirler " son ses bağırdım ve cevap verdim "neden" " dün akşam arayan annemdi anenleri merak etmis onlari aramis ama yabancı bi adam açmış doktormuş annenler kaza gecirmiş hastanedelermiş." Elimdeki tabağı birden yere dusurdum ve titremeye başladım salona koştum " oraya gidiyoruz Banu" hemen evden çıktık ve arabaya bindik ellerim titriyordu gözyaşlarına hakim olamıyordum sadece dışarı bakıyordum ve annemleri  düşünüyordum " Buket sakin ol gidiyoruz ışte ağlama lutfen"
Salya sümük cevap verdim " nasıl sakin olmamı bekliyorsun Banu " cevap vermedi. Yol boyunca ağladım sonunda hastaneye geldik . Doktoru bulduk. Yanına gittik tam konuşacağım hemşireler geldi "HOCAM B YOGUN BAKIMINDAKI HASTALAR FENALASTI" doktor apar topar odadan çıktı bizde peşinden gittik camdan baktım olamaz! "Bunlar annemle babam Banu hayır yaa beni bırakıp gidemezler buna izin vermem" duvara yaslandim ve yavaşça aşağı kaydim. Sadece ağlıyordum zaten başka bisey elimden gelmezdi yarım saat sonra doktor çıktı " doktor bey annemler nasıl? " doktor sessiz di "başınız sağolsun " beynimden vurulmusa dondum "ne hayır hayır olamaz beni bırakıp gidemezler buna yapamazlar banu" hızlica içeri daldım ve kapıyı kitledim . Onlara sıkıca sarildim başımı göğüslerine yaslayip ellerini tuttum daha çok erkendi gidemezlerdi lanet olası fransa ve işleri annemleri benden almıştı "beni bırakmayın sizi çok özledim gidemezsiniz hayir" diye fısıldadim. Hemsireler beni odadan cikardi. Banuya sarılıp ağladım.

-iki hafta sonra-
Annem ve babamı kaybettiģim için hala kalbimde bir ağrı vardı kendimi kanadı kırılmış bir kuş gibi hissediyordum. Telefonuma gelen basın sağolsun mesajları tanziyeye gelen komşular ve akrabalar ve doktugum gözyaşları aci mi ikiye katlıyordu. Insanin sevdigini kaybetmesi cok tuhaf bir duygu inanmiyorsun inanamiyorsun.
Kendime gelme umuduyla elimi yüzümü yikayip salona indim Banu bir haftadır bana destek olmak için benim evde kalıyordu " kahvaltı hazır hadi gel" sıkılarak cevap verdim "canım bir şey istemiyorum sana afiyet olsun " annemleri yatak odasına yöneldim kıyafetlerini toplamam gerekiyordu. Içeri girdiğim de içimi tuhaf bir duygu kapladı odanın içindeki kokular beni huzunlendirdi Gerçekten cok üzülmüştüm dolabı actim. Annemlerin kokusunu içime çektim. Sırayla kıyafetlerini koliye yerlestirdim tabiki gozyaslarimla babamin ceketinden bir kağıt çıktı dolabı kapattım ve kağıdı elime aldım ama gözlerim karardı ve yere düştüm gerisi karanlık...
ARKADASLAR HIKAYE ILK BOLUMUNU BURADA BITIRMEK ZORUNDA KALDIM MALUM SINAVLAR BASLADI IKINCI VE EN GUZEL BOLUM BIR HAFTA ICINDE YAYINLANACAKTIR. DUSUNCELERINIZI BEKLIYORUM