Kalbimin Salak Hırsızı

yeni misafir

Salonda otururken Banu ve Burak yanıma geldi. Burak sırıtarak
"Oooo yengem ev hanımı olmuşta bize bakarmış"
"Burak yüzüne yumruk yemek istemiyorsan kes sesini bence"
Dedim ve suratına yastık attım. Banu önüne geçti ve
"Nayır nnolamaz onu bırak ve beni al"
Evet bizim Banu türk. Filmi moduna geçti yani kendini kaybetti. Ama ben ona da yastık atarak meydan okudum. Burak bana ben Banuya Banu Burağa yastık atarken ringe Arda girdi onunda hedefi ben oldum neolduğunu anlamadım ama hepsi bana saldırıyordu.
"Heyy yeter artık yaaa"
"Dur civciv daha yeni başlıyoruz"
Of Arda civciv demesen ölücen sanki. Elime bir yastk da ben aldım tam Ardaya atacakken zil çaldı.
"Birini mi bekliyordun?" Dedi burak
"Evet"
Dedim ve sırıttım. Kapıya koştum. Hepsi meraklı gözlerle bna bakıyordu. Kapıyı açıp pizzaları aldım arkamı döndüğümde hepsi aç köpekler gibi bana bakıp mal gibi sırıtıyordu. Ben mutfağa kaçarken arkamdan koştular ama ben mutfağa girip kapıyı. Suratlarına kapattım. Pizzaları masanın üstüne koydum içecekleri hazırlamak için dolaptan bbardak aldım. Aynı zamanda da sabah ki olayı yani Arda ile tartıştığımız anlar beynimi kurcalıyordu. Arda ile Demirin arasında bu kadar nefret gerektiren ne oldu da birbirlerine düşman oldular bir türlü anlamıyorum Ciddi bir şeyler olduğu kesin ama ne olduğunu bilmem gerekiyor. Derin düşüncelere dalarken içerdeki aç köpekler aklıma geldi elimi çabuk tutarak masayı hazırladım. Kapıyı açtım ve salona doğru bağırdım.
"Masa hazır aç olan gelsin"
Içeriden gelen "allaaaahh" seslerini umursamadan masaya turdum. Iceri ilk olarak Burak girdi sonra diğerleri.
"Of of şu güzelliğe bak"
Burak bana iltifat mı etti? Bu fırsatı kaçırmadım ve
"Teşekkürler her zamanki halim canıs" dedim
"Sana demedim yenge masaya dedim"
Herkes kahkahayla güldü bozulduğumu belli etmeden yemeğe devam ettim.
Bir süre sonra. Burak ve banu yalnız kalmak istediklerini söyleyip bahçeye gittiler . Masada sadeece arda ve ben kalmıştık. Arda başımdaki yarabandını anlamış olacakki sessizliği bozarak.
"Başına ne oldu?"
"Sabah fren yaptığında başımı cama vurdum"
"Sabah sana bağırdığım için ve başına zarar verdiğim için üzgünüm"
"Özür dilemen gerekmez ama bir demir yüzünden bu kadar bağırmana gerek yoktu."
"Bak Buket demiri ne kadar tanıyorsun bilmiyorum ama o kötü biri"
"Peki sen tanımadığın biri hakkında kötü olduğunu nerden biliyorsun?"
"Onu tanıyorum"
"Nasıl nerden tanıyorsun?"
"Zamanı gelince öğreneceksin şimdi sadece onunla konuşma bana güven"
"Tamam o zaman iyi geceler yatıcam"
Sinirli bir şekilde mutfaktan ayrıldım ve odama gittim. Bir süre uyumaya çalıştım ama beynimdeki soru işaretleri beni bir türlü uyutmadı bende üzerime battaniye alara bahçeye indim.
Banu da uyumamış olaakki yanıma geldi
"Selam sendemi uyumadın"
"Evet kafam meşgul eden çok şey var"
"Biz gittiktn sonra mutfakta ardayla ne konuştunuz?"
"Sabah bağırdığı için özür diledi bide demiri tanıyormuş"
"Nerden biliyorsun"
"Kendisi söyledi"
"Nerden tanıyormuş peki"
"Bilmiyorum zamanı gelince öğrenecekmişim"
"Belki de şimdi öğrenebiliriz"
"Nasıl olacak o iş?"
"Bekle ve gör"
Eline telefonu aldı ve burağa mesaj atmaya başladı.
Burak eğer Arda uyuduysa bahçeye gel önemli !! ♥
5 dakka sonra mesaj geldi
Tamam geliyorum
"Burak niye geliyor?"
"Kızım sen ne safsın yaa laf almaya çalışcaz"
"Hmmm tamam"
Burak geldiğinde
"Noldu bi sorun mu var"
"Arda uyudu dimi"
"Evet uyudu"
Banu ile bakıştık. Birbirimize Sen sor hayır sen sor bakışları atarken Burak araya girdi
"E hadi "
Banu konuşmaya başladı
" demir ile ilgili"
"Ne olmuş demire"
"Arda ve demir arasında ne var?"
"Bilmeniz gerekmiyor"
Burak tam gidiyordu kolunu tuttum
"Evet gerekiyor onun sevgilisi benim ve bilmem gerekiyor"
"" offf"
"Konuş"
"Söyleyemem"
Bende sinirli ve ciddi bir moda geçerek
"Burak ne olduğunu soylemen gerekiyor ki ona gore önlem alayım şimdi söyle yoksa sevgili banuya zarar vermek zorunda kalırım"
Ne kadar etrafıma tehdit savurucu bir özelliğim olsa da herkes yumuşacık bir kalbim olduğunu bilir. Burak da bunun farkında olmalı ki alay eder gibi bir gülümseme yaptı.
"Artık söyleyecek misin? Yoksa"
Göz devirerek cevapladı
"Off tamam ne kafa utuledin demir ve arda çok eskiden beri düşman demir kötü biri ve sana zarar vermek istiyor bu kadarını bilsen yeter"
Sinirlendi ve odasına gitti. Banu bana bakarak
"Hayırdır buket hanım canını yakarım falan plan bu değildi ama"
"Bazen piç yanımı kullanıp seni satma yetkisine sahibim kankan olarak"
"E ne yapacaksın bi planın var mı?"
"Tek planim var demirden uzak durucam sanırım en doğrusu bu"
Saat çok geç olduğu için yataklara geçtik.

***

Sabah olduğunda kafam beton gibiydi. Yataktan kalktım elimi yüzümü yıkayıp ağrı kesici bir hap aldım. Mutfaga gittiğimde kahvaltı hazırdı etrafıma baktığımda kimse uyanmamıştı. Ama masanın üstünde bir not ve gül vardı. Notu elime aldım ve okumaya başladım
Saat 3:00 da meydanda ol afiyet olsun ;)
-Demir
Ne bi dakika yaa şaka falan mı bu demir nerden girdi eve kesin banu şaka yapıyor. Merdivenden gelen ayak sesiyle kafamı o tarafa çevirdim gelen banuydu
"Ooo kanka süper kahvaltı da ne zaman uyandin "
Banu iyi rol yapar ama bu hiç komik değildi.
"Banu hiç komik değil sen mi hazırladın masayı?"
"Yooo nasıl yaa sen hazırlamadin mi?"
"He ben malım ya kendime gül koydum ben hazirlamadim"
" O zaman kim hazırladı"
"Demir"
"Ne nasıl"
Notu alıp ona gösterdim
"Yuh eve nasıl girdi?"
"Bilmiyorum ama ardalara caktirmamamiz lazım o kesin"
Açılan kapı sesiyle ikimizde sustuk. Şaşkınlıkla kapıya bakakaldık. Gelen...