Depending on the heart(On Going)

🔞Depending on the heart(အပိုင်း9)🔞🔞

ကောင်းကင်ကြီးကအပြာရောင်ရေကန်ကြီးလိုဖြစ်နေပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေငှက်ကလေးတွေတေးသီသံလေးတွေနဲ့ နေရောင်အလင်းတန်းက ခက်တာရဲ့မျက်ဝန်းပေါ်ကျရောက်လာတော့ အားယူပြီး မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ ကိုယ့်နူတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားမိတယ် ကောင်းကင်ပြာကြီးက ရယ်နေသလိုလို ငှက်လေးတွေကလူကိုလှောင်နေသလိုလို ​ဒါပေမဲ့ ငါ မုန်တိုင်းအခန်းထဲဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ ညက ငါတို့ ဘေးအိမ်မှာမဟုတ်ဘူးလား ဒီအရိုင်းအစိုင်း ခေါ်လာတာပဲနေမှာပဲ ညကခက်တာအရမ်းပင်ပန်းတော့ သူလုပ်ပြီးတာနဲ့ မကြာဘူးတန်းအိပ်ပျော်သွားတာ သူအိပ်ပျော်နေတဲ့အချိန်ဒီအရိုင်းအစိုင်းဘာတွေထပ်လုပ်ထားသေးလဲမသိဘူး

''အင့်''

ရေလေးဘာလေးချိုးပြီးအလုပ်သွားဖို ညာဘက်လေးကိုစောင်းပြီးအိပ်နေရာကထဖို့အားယူလိုက်တော့ ကျင်တက်လာတဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းကတစ်နေရာကြောင့် ခေါင်းလေးစောင်းကြည့်တော့

''အားးး ဒီကောင်ဒီချိန်ထိ သူ့ဟာကိုမထုတ်သေးတာလား မဟုတ်မှ ငါအိပ်နေတုန်းထပ်လုပ်ထားရင်းသူပါအိပ်ပျော်သွားတာတော့မဟုတ်လောက်ဘူးမလား မုန်တိုင်းဒဏ်! မုန်တိုင်းဒဏ် ငါမင်းကိုမသတ်ရရင်လူမလုပ်တော့ဘူး!''

စိတ်ထဲကသာကြုံးဝါးနေမိတာ တကယ်အပြင်မှာကြ လူပ်တောင်မလူပ်နိုင် လူတစ်ယောက်ကိုသတ်ဖို့ဆိုတာ ရန်ကုန်နဲ့မန္တလေး လိုအဝေးကြီး

မတတ်သာတော့တဲ့အဆုံး ဒီအရိုင်းအစိုင်းမဒိန်းကောင်ကိုပဲနိူးရတော့မယ် လူက ညာဘက်ကိုစောင်းထားပြီး မုန်တိုင်းကသူ့အနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုဖက်ထားတဲ့အနေအထားဆိုတော့ မုန်တိုင်းဒဏ်ဆီမျက်နှာချင်းဆိုင်လို့လဲမရတော့လက်နောက်ပြန်အနေအထားနဲ့ ​မုန်တိုင်းမျက်နှာကိုရှိတဲ့အား စုပြီးပိတ်ရိုက်လိုက်တော့

''ခက်တာလွန်း!ကျုပ်အိပ်ချင်နေတယ်!''

''အား!!..အင့် ဟင့်!''

ခက်တာ လွှတ်ပေးလို့ပြောမလို့ ပါးစပ်တောင်မဟလိုက်ရ ကျုပ်အိပ်နေတယ်မနှောင့်ယှက်နဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့အရိုင်းအစိုင်းက သူ့ခါးကိုဆွဲဆောင့်လိုက်တာကြောင့် တင်ပါးထဲရှိနေသေးတဲ့သူ့ဟာကြီးက တင်ပါးအတွင်းသားထဲက တစ်နေရာကိုလာထိတာကြောင့် မျက်ရည်တွေပါဝဲတက်လာရတဲ့အထိ