Nanatiling tahimik si Dave kaya hindi nalang ako nag tanong uli, baka mamaya awayin pa ako neto eh
30mins past nakarating kami sa condo nya
Dave: let's go, sumunod ka nalang.
Mica: bakit ba kasi nandito tayo?
Dave: pwede ba manahimik kana lang.
Mica: ayoko
Dave: that's not a question dummy, inuutusan kita.
Nanatili nalang akong tahimik dahil alam ko namang hindi na ako makakarebat pa dito sa mokong na toh, ilang minuto pa nasa harapan na kami nang condo nya
Dave:pasok, wag kang mahiya.
Mica: nuba naman kasi toh
Saktong pag pasok ko sa condo nya ang siya namang kay bilis na pag sara nya sa pintuan nang condo nya, para akong binuhusan nang malamig na tubig nang maramdaman ko ang bisig nya nang yakapin nya ako patalikod
Dave: imissyou so damn much aio.
Mica: D-Dave ano ba
May halong inis kong sabi
Dave: please let's stay like this for awhile
Ramdam ko ang kaba at takot sa pagitan nang kanyang mga salita
Mica: napabugtonf hininga nalang ako, kailan mo ba ako patatahimikin Dave, ilang taon na ang nakalipas mula ng mamatay ako dave, please let me go:(
Dave: hindi ko kaya aio please hindi ko kaya
Kasabay non ang mas lalong pag higpit nang kanyang mga yakap saakin na para bang ano mang oras ay mawawala ako pag binitawan nya ako.
Want some flash back??
YOU ARE READING
Araw araw
Romansasiya na ba talaga? paulit ulit na tanong sa araw araw maraming tanong na para lamang sakanya at sakin,siya na nga ba? mga katanungan sa isipan ni Mica dahil walang araw ang hindi siya tinigilan kulitin nang kilalang bad boy sa kanila school nasi Dave
