ᴡʀᴏɴɢ ɴᴜᴍʙᴇʀ • irondad & spiderson

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ ɪ

Peter właśnie wskoczył na dach jedynego z nowojorskich wieżowców. Został postrzelony w bark.

Ostatnio jego pajęczy zmysł zawodził. Ostrzegał go przed pukaniem do drzwi, a gdy była sytuacja wymagająca go, ten sobie słodko drzemał.

Może to była wina stresu przed egzaminami. A może tego, że Flash w ostatnim czasie jeszcze bardziej się na niego uwzią i Peter musiał się przyjmować czy nie wpadnie na niego w szkole. W każdym razie jego zmysły nie działały najlepiej.

Leżał właśnie na dachu i próbował zatamować krwawienie. Jakiś człowiek który okradał sklep pana Delmara, był uzbrojony. Peter nie zauważył broni gdy próbował go obezwładnić. I tak właśnie skończył z raną postrzałową i sączącą się z niej strużkami krwi.

Jego ciało szybko się regenerowało, ale żeby mogło to zrobić musiał wyjąć kule z ciała. Jedyna rzecz jaką mógł zrobić w tym momencie to wziąść koszulkę i jak najmocniej owinąć nią ranę.

Był to drugi raz jak został postrzelony, a do tego kulę która zraniła go ostatnim razem została wyciągnięta przez jego przyjaciela Neda. Nie miał wprawy więc, w wyciąganiu kul.

Pierwszy pomysł na jaki wpadł to było napisanie właśnie do niego.

Peter:

Ned potrzebna natychmiastowa pomoc

Peter:

Heh

Peter:

Nie uwierzysz co się stało

Peter:

Jakiś bandzior mnie postrzelił Potrzebuje cię tu

Nieznany numer:

Przepraszam ale chyba pomyliłaś/eś numery

Nieznany numer:

czekaj czekaj

Nieznany numer:

CZY KTOŚ CIĘ POSTRZELIŁ?!?!

Peter:

Przepraszam to nie ten numer

Peter:

I tak zostałem postrzelony

Peter:

I przepraszam, za pomyłkę

Peter:

Już kończę tą rozmowę

Nieznany numer:

Człowieku nie

Nieznany numer:

Idź do szpitala

Peter:

Nie mogę

Nieznany numer:

Boże...

Nieznany numer:

Dobra w takim razie pomogę ci,
okej?

Peter:

Dobrze

Peter:

Jestem on, i dziękuję

Nieznany numer:

Dobrze ON

Nieznany numer:

Dobra a więc najpierw...( tłumaczy mu jak wyciągnąć kulę i te wszystkie inne rzeczy)