Teddy Bear |Minsung

8

İyi okumalar çiçeklerim💕

> "Sesim düşer uçurumdan aşağıya bayım
hadi çay koy Don Richi yine buradayım."

Birkaç dakika öylece durdular, daha sonra Jisung birden toparlanıp gözlerini silmeye kalkıştı.

"Dur dokunma gözlerine, daha kremi sürmedik. Ben silerim."

Kafasıyla onayladı Minho'yu.

Minho cebinden bir peçete çıkarıp yarasına dokunmamaya dikkat ederek gözlerindeki yaşları sildi Jisung'un.

Sonra poşetten kremi çıkardı, kapağını açıp parmağına birazcık sıktı.

"Bu kremi de sürelim. Bitecek."

Dışarıdan bir gözle bakıldığında, çok garip bir durumdu bu.

Tabi, insanlar birbirlerine yardımcı olurlar, sevdiği birinin yarasına pansuman yapması çok normaldi aslında.

Ama Minho, kimseye acımayan, bugüne kadar kaç kişinin kafasına kendi eliyle sıkmış kişiydi. Şimdi ise sırf acımasın diye çok nazikçe ve dikkatlice parmağının ucundaki kremi karşısındaki gencin yaralı cildine dokunduruyordu.

Aklına gelmedi hiç o an yaptığı şeyi sorgulamak, bir an bile garip olduğunu düşünmedi.

"İşte bitti."

"Teşekkürler hyung."

"Rica ederim."

Minho Jisung'un her an tekrardan ağlama potansiyeline sahip olduğunu gördüğünde ciddi ifadesini bırakıp onu güldürmeye çalışmak için harekete geçti.

"Ve, sen niye bana hyung diyorsun bakalım?"

"E... Çünkü benden büyüksün... Neden öyle seslenmiyim?"

"Çünkü çok yaşlı hissediyorum, o ne öyle."

"Ama sen bana küçük diyorsun."

"Bana ne, ben derim."

"Tamam öyle olsun MINHO."

İsmini bastıra bastıra söylemişti Jisung.

"Tamam, öyle olsun KÜÇÜK."

Minho hızlıca eczaneden aldıklarını toplayıp banktan kalktı ve arabaya doğru ilerlemeye başladı.

"HYU... AY PARDON MINHO BENI BEKLE!"

☆

Minho, Jisung'u okulun önüne bıraktı. Okul saatinin bitmesine beş dakika vardı. Jisung Seungmin'i beklemeye karar verdi.

Beklerken o gün olanları düşünüyordu, uzun süre sonra ilk defa bu kadar eğlenmişti.

Minho ile beraberken güvende hissediyordu, Onun kendisine zarar vermeyeceğinden emindi.

Hayır, sadece kendisine değil. Kimseye zarar vermeyeceğinden emindi. Tesadüf eseri karşısına çıkan bu kişi, bir melekten başkası olamazdı.

Seungmin'in geldiğini gördüğünde gülümsedi Jisung.

"Oo Jisung sen beni hatırlar mıydın ya?"

"Seungmin, sadece birkaç saat görüşmedik. Sakin ol arkadaşım."

"Şaka yapıyorum ya, neredeydin?"

"Yürürken anlatırım. Hadi gel."

İkisi yürüyerek okuldan uzaklaşmaya başladılar.