Mijn seizoen 5 van like me

is Caro zwanger?

Vince en Caro stonden te kussen.
Na de kus vroeg Vince: Liefste Caro wil je weer mijn vriendin zijn? JAAAAA! riep Caro. En toen kuste ze weer.
Iedereen begon te juichen en te klappen. Zo is het wel weer genoeg met dat klef gedoe zei Camille lachend.

*toen de schooldag voorbei was gingen ze naar een fuif*

Vince en Caro stonden zo goed als de hele avond te kussen. Komen jullie dansen? Vroeg Emma. Neh geen zin in. Zei Vince toen. Oh nee dus dan gaan jullie de hele avond kussen zeker? Lachte Emma. Ha ha ha zei Caro sarcastisch.

*rond 02:30 uur ging Caro naar huis*

Hey Vince ik ga naar huis eh zei Caro. Te voet? Het is veel te donker ik breng je wel Zei Vince lief. Nee nee hoeft niet zei Caro. Toch bedankt voor het aanbod. Oh oké stuur je een berichtje dan als je thuis bent? Vroeg Vince. Euh dat gaat niet sorry. Zei Caro. Hoezo niet? Vroeg Vince een beetje bang wat duidelijk hoorbaar was. Niks erg hoor je hoeft niet bang te zijn maar mijn telefoon is kapot. Zei Caro. Oh oké tot morgen dan? Vroeg Vince. Ja tot morgen. Zei Caro. Maar of ze de volgende dag wel naar school zou komen was nog maar de vraag

Vanaf hier word het iets heftiger dus als je er niet tegen kan zou ik ff door swipen tot je het weer dik gedrukt ziet zoals dit. Maar nu gaan we weer verder.

*Caro liep alleen buiten terug naar huis*

Zo zo wat doet zo'n mooi meisje als jij helemaal alleen buiten? Vroeg een oude man. Euh i-ik loop naar huis. Stamelde Caro. Moet ik je anders een rit geven? Vroeg de oude man. Euh nee hoor. Zei Caro bang en onzeker. Jawel dat is echt geen moeite. Zei de man. Nee ik loop wel! Riep Caro. Niet zo brutaal ik wil je alleen maar helpen. Zei de man. Maar ik zeg toch ik wil uw hulp niet! Riep Caro boos, onzeker en geïrriteerd. Nu is het genoeg in mijn bus! Riep de man die geen zin meer had om te wachten. Ik zeg toch nee! En ik zeg van wel!

*zo was het nog wel zo'n heel wel niet spelletje tot die man Caro bij haar arm nam en haar de bus in trok*

Laat me eruit! Riep Caro boos. Euh ff denken.. nee zei die man. Caro schopte tegen de deur. Niet schoppen tegen de deur weet je niet hoe duur dit busje was?! Riep de man boos. Wat zeg je ik hoor je niet. Zei Caro grof en ze ging weer verder. Ze waren net bij zijn huis toen ze verder ging met trappen. Kom eruit. Zei de man. Wat? Hoezo zou ik. Zei Caro.

*de man trekt Caro aan haar arm*

Blijf nou een keer van me af! Riep Caro boos. Hoezo zou ik? Vroeg de man. Dat zijn mijn woorden! Riep Caro. Daarom gebruik ik ze. Zei die man.

*aangezien Caro niet aan het opletten was zag de man zijn kans om haar mee te sleuren*

Laat me los! Riep Caro heel geïrriteerd. Neh geen zin in zei de man.

*je kan wel raden dat het niet goed komt en Caro word verkr8 maar als de oude man niet oplet rent Caro naar haar huis want het is niet super ver en ze herkent het daar*

Vanaf hier is het niet meer heftig dus kan iedereen weer lezen

*de volgende ochtend*
Caroo. Riep Yemi TE enthousiast. Niet nu Yemi ik heb hoofdpijn. Sorry. Zei Yemi zacht. Het maakt niet uit. Zei Caro. Yemi glimlachte. De bel ging en iedereen ging naar de klas. Hey Caro. Zei Vince. Oh hey. Zei Caro een beetje afwezig. Ben je oké? Vroeg Vince. Je lijkt zo afwezig. Ja ik ben oké. Zei Caro terwijl ze tranen in haar ogen kreeg. Hey liefje wat is er? Vroeg Vince lief. Caro was aan het twijfelen om het te zeggen maar ze was te bang dus besloot ze te zeggen: er is niks. Lief ik ken je beter dan dat. Zei Vince. Als ik zeg dat er niks is dan is er niks eh! Riep Caro boos. Toen ze dat zei rende ze huilend naar de wc's.

*een week later*

Titin mag ik thuis blijven? Ik voel me niet lekker. Zei Caro. Och schatteke toch blijf jij maar lekker thuis vandaag. Zei Titin. Dankjewel Titin. Geen probleem hoor schatteke maar ik ga vandaag wel naar de Ardenne tot Vrijdag. Zei Titin. Dat is oké! Ik blijf wel thuis want ik ben echt niet goed. Jij bent echt niet goed eh. Zei Titin. Nee sorry anders was ik wel echt naar school gegaan. Zei Caro. Oké maar ik ga vertrekken dag schatteke wees voorzichtig en tot Vrijdag. Dag Titin, altijd, tot vrijdag.

*Caro was alleen thuis en toen belde ze een groep met Emma, Camille en Maria want die 3 vertrouwd Caro het meest*

Het gesprek tussen hun 4
Caro: hey meiden
Camille: hey Caroo alles oké?
Caro: nou.. niet helemaal eigenlijk.
Maria: wat is er?
Caro: wel euh.. ik euh wel hoe zal ok dit zeggen..
Emma: Caro je kan het zeggen eh we zijn er allemaal voor je.
Caro: ja wel euh ik voel me niet zo lekker maar kan iemand een zwangerschapstest meenemen?
Emma: oh Caro iets uit te leggen?
Camille: heb je "het" met Vince gedaan?
Maria: meiden laat Caro praten! Caro ga maar.
Caro: dankjewel Maria.. als ik zwanger ben is het kind niet van Vince..
Emma: Caro wat?! Ben je vreemdgegaan?!
Maria: EMMA!!
Emma: sorry hoor dramalama.
Camille: Caro wat is er gebeurd?!
Caro: wel.. ik euh
Emma: we hebben niet de heledag!
Caro: IK BEN VERKR8!!
*iedereen was stil*
Emma: sorry Caro ik wist het niet..
Caro: nee Emma maakt niet uit.. ik zei het niet
Emma: wanneer eigenlijk? Als ik vragen mag..
Caro: vorige week.. na de fuif ik was weggelopen..

*Caro hoorde de deur opengaan*

Wie is daar?! Riep Caro bang.